Łódzkie minimum leksykalne dla turysty

Abstract

Celem pracy jest zarysowanie programu badań nad tekstami przestrzeni miejskiej. Bez odbiorcy nie da się naukowo stwierdzić istnienia tekstu. W językoznawstwie jednak (inaczej niż w fizyce) obserwator nie jest zredukowany do układu gromadzącego informację. Odbiorca tekstu zawsze pełni rolę społeczną. Turysta wobec tekstów przestrzeni miejskiej jest atrakcyjnym poznawczo modelem odbiorcy. Jego stereotyp wyznaczają publikacje takie jak przewodniki, foldery turystyczne czy rozmówki. Analiza polskich opracowań, do których odnosi się pojęcie minimum leksykalnego, wskazuje, że teksty przestrzeni miejskiej nie były znacząco brane pod uwagę ani przy badaniach statystycznych, ani przy analizie użyteczności komunikacyjnej.