Rodzicielstwo i dzieciństwo wobec wyzwań współczesności – refleksje (nie)oczywiste

Abstract

Sfera życia rodzinnego i zachodzące w jej ramach procesy stanowią nieprzerwanie źródło inspiracji dla badaczy, polityków i reformatorów życia społecznego. Sfera ta jest również przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych oraz obszarem, w obrębie którego rozwija się dyskurs publiczny. Ponadto sfera życia rodzinnego obejmuje różnorodne perspektywy teoretyczno-badawcze, dzięki czemu pozostawia przestrzeń do refleksji nad stale pojawiającymi się zagadnieniami czy zjawiskami, które w znaczący sposób wpływają na funkcjonowanie jednostek oraz systemów rodzinnych. Badacze są zgodni co do tego, że współczesna rodzina znajduje się w wyjątkowo trudnej sytuacji, związanej z tempem dokonujących się zmian. Stoi przed koniecznością wypracowania mechanizmów adaptacyjnych, które umożliwią optymalny rozwój wszystkim jej członkom. Dotyczy to dwóch kwestii: wypracowania nowej przestrzeni funkcjonowania rodziny, która obejmuje stare i nowe wzorce zachowania czy budowania wzajemnych relacji, oraz połączenia refleksji nad samym sobą z pracą nad wychowaniem dzieci. W tym bogactwie życia rodzinnego warto pochylić się nad tym, co stanowi fundament dla praktykowania rodziny – dom oraz charakter (nie)obecności poszczególnych jego członków. Celem artykułu będzie zatem refleksja nad fenomenem rodzicielstwa i dzieciństwa w przestrzeni (nie)obecności tychże oraz sposoby ich manifestowania w kontekście pandemii koronawirusa.