dc.contributor.author | Walczak, Anna | |
dc.contributor.editor | Dubas, Elżbieta | |
dc.contributor.editor | Stelmaszczyk, Joanna | |
dc.date.accessioned | 2022-06-28T13:10:58Z | |
dc.date.available | 2022-06-28T13:10:58Z | |
dc.date.issued | 2015 | |
dc.identifier.citation | Walczak A., Czego można nauczyć się z biografii innych? Przykład Edith Piaf – istoty dramatycznej porwanej namiętnością, [w:] Biografie i uczenie się, „Biografia i badanie biografii”, t. 4, Dubas E., Stelmaszczyk J. (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015, s. 85-107, https://doi.org/10.18778/7969-451-8.07 | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-7969-451-8 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/42310 | |
dc.description.abstract | Spotkanie z biografią Innych może stanowić impuls do rozpoznania siebie w toku życia. Szczególnie ważnym wydarzeniem jest rozpoznanie dramatu w biografii Innych, które daje możliwość rozpoznania własnej tożsamości. Jest to możliwe na drodze od identyfikacji dramatu jako jednego z wątków biograficznych, uznanego za coś różnego od innych wątków, do identyfikacji siebie samego jako osoby przeżywającej lub mogącej przeżywać dramat w kategoriach „rozpoznania się we własnych zdolnościach” (Paul Ricoeur). Uczenie się z biografii Innych to rozumienie/ interpretacja złożoności ich/swoich wydarzeń, a nie przyswajanie i wyjaśnianie faktów. | pl_PL |
dc.description.abstract | Other people’s biography can trigger the impulse to recognize ourselves within the progress of life. Recognizing the drama in other people’s biography is an exceptional moment which allows to find our own identity. It is possible in the way of considering the drama as one of the biography plots and distinguishing it from the other plots, to identifying ourselves with the person who is experiencing or can experience the drama in the category of “recognizing ourselves in our own abilities” (Paul Ricoeur). Learning about someone else’s biography is the comprehension/interpretation of the complexity of their/our events rather than explaining and assimilating facts. | pl_PL |
dc.description.sponsorship | Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
dc.relation.ispartof | Dubas E., Stelmaszczyk J. (red.), Biografie i uczenie się, „Biografia i badanie biografii”, t. 4, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015; | |
dc.relation.ispartofseries | „Biografia i badanie biografii”;4 | |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
dc.subject | biografia | pl_PL |
dc.subject | spotkanie | pl_PL |
dc.subject | dramat | pl_PL |
dc.subject | rozumienie/interpretacja | pl_PL |
dc.subject | uczenie się | pl_PL |
dc.subject | biography | pl_PL |
dc.subject | meeting | pl_PL |
dc.subject | drama | pl_PL |
dc.subject | comprehension/interpretation | pl_PL |
dc.subject | learning | pl_PL |
dc.title | Czego można nauczyć się z biografii innych? Przykład Edith Piaf – istoty dramatycznej porwanej namiętnością | pl_PL |
dc.title.alternative | What can we learn from other people’s biographies? Example of Edith Piaf, tragic persona overwhelmed by passion | pl_PL |
dc.type | Book chapter | pl_PL |
dc.rights.holder | © Copyright by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2015 | pl_PL |
dc.page.number | 85-107 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk o Wychowaniu, Katedra Teorii Wychowania, ul. Pomorska 46/48, 91-408 Łódź | pl_PL |
dc.identifier.eisbn | 978-83-7969-561-4 | |
dc.references | Gadamer H.G., 1993, Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej, Inter Esse, Kraków | pl_PL |
dc.references | Gadamer H.G., 2008, Pochwała teorii, [w:] H.G. Gadamer, Teoria, etyka, edukacja. Eseje wybrane, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 20–38. | pl_PL |
dc.references | Gromczyński W., 1969, Człowiek, świat rzeczy. Bóg w filozofii Sartre’a, PWN, Warszawa | pl_PL |
dc.references | Hermans H.J.M., Hermans-Jansen E., 2004, The Dialogical Construction of Coalitions in a Personal Position Repertoire, [w:] H.J.M. Hermans, G. Gimaggio (red.), The Dialogical Self in Psychotherapy, Hove, Brunner, New York–Routledge, s. 124–137. | pl_PL |
dc.references | Januszkiewicz M., 2012, Kim jestem ja, kim jesteś ty. Etyka, tożsamość, rozumienie, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań. | pl_PL |
dc.references | Kopaliński W., 1989, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Łotman J., 1999, Kultura i eksplozja, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | McAdams D.P., 1985, Power, Intimacy and the Life Story: Personological Inquiries into Identity, The Doresy Press, Homewood. | pl_PL |
dc.references | McAdams D.P., 1993, The Story we Live by – Personal Myths and the Making of the Self, The Gilford Press, New York. | pl_PL |
dc.references | Oleś P.K., 2008, Autonarracyjna aktywność człowieka, [w:] B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Paluchowski W.J., 2010, Komputerowa analiza narracyjności. Wybrane problemy metodologiczne, [w:] M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii, Wydawnictwo Psychologii i Kultury „Eneteia”, Warszawa, s. 53–82. | pl_PL |
dc.references | Piaf E., 2013, Na balu szczęścia. Autobiografia. Ze wstępem Jeana Cocteau, Dream’Books, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Puchalska-Wasyl M., 2006, Nasze wewnętrzne dialogi. O dialogowości jako sposobie funkcjonowania człowieka, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 1985, Egzystencja i hermeneutyka. Rozprawy o metodzie, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 2004, Drogi rozpoznania, Wydawnictwo „Znak”, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 2005, O sobie samym jako innym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 2008a, Czas i opowieść. Czas opowiadany, t. 3, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 2008b, Czas i opowieść. Konfiguracja w opowieści fikcyjnej, t. 2, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Ricoeur P., 2012, Pamięć, historia, zapomnienie, Wydawnictwo „Universitas”, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Rosner K., 1989, Wstęp, [w:] P. Ricoeur, Język, tekst, interpretacja. Wybór pism, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, s. 5–22. | pl_PL |
dc.references | Rosner K., 2003, Narracja, tożsamość i czas, Wydawnictwo „Universitas”, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Sartre J.P., 1965, Absolutna wolność bytu ludzkiego, [w:] L. Kołakowski, K. Pomian (red.), Filozofia egzystencjalna, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, s. 350–380. | pl_PL |
dc.references | Straś-Romanowska M., Bartosz B., Żurko M., (red.), 2010a, Badania narracyjne w psychologii, Wydawnictwo Psychologii i Kultury „Eneteia”, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Straś-Romanowska M., Bartosz B., Żurko M., (red.), 2010b, Psychologia małych i wielkich narracji, Wydawnictwo Psychologii i Kultury „Eneteia”, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Szczotkowski W., 1993, Edith Piaf. Życie, mit, legenda, Grupa „Image”, Warszawa. | pl_PL |
dc.references | Tischner J., 2012, Filozofia dramatu, Wydawnictwo „Znak”, Kraków. | pl_PL |
dc.references | Tokarska U., 1999, W poszukiwaniu jedności i celu. Wybrane techniki narracyjne, [w:] A. Gałdowa (red.), Wybrane zagadnienia z psychologii osobowości, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, s. 178–196. | pl_PL |
dc.contributor.authorEmail | annawalczak29@wp.pl | pl_PL |
dc.identifier.doi | 10.18778/7969-451-8.07 | |
dc.discipline | pedagogika | pl_PL |