Social practices in providing social services for families in Lithuania: day care centers approach

Abstract

Despite the considerable number of scientific papers on the importance of interactions between social workers and children in world literature, there are only a few studies and scientific papers in Lithuania that focus on the experience of social workers to interact with vulnerable children. The aim of this article is therefore to analyze the methods of interacting social workers with vulnerable children in daycare centers. Two research questions were formulated: what are the most effective and the least effective methods of interacting with sensitive children in the Vilnius daycare centers. The qualitative methodological approach was applied in the study. The data were collected through semi-structured interviews, which were analyzed using thematic analysis, which allowed for the separation of three main categories: common interaction methods, the most effective methods, and the least effective methods. The qualitative analysis of the data enabled, in turn, to indicate within the subcategories of the various activities to be able to rule on the effectiveness and functionality of group and individual therapy.

Pomimo znacznej liczby opracowań naukowych dotyczących znaczenia interakcji między pracownikami społecznymi a dziećmi w literaturze światowej, to na Litwie niewiele jest takich badań i artykułów naukowych, które koncentrują się na doświadczeniu pracowników socjalnych w zakresie interakcji z dziećmi wrażliwymi. Celem tego artykułu jest zatem przeanalizowanie metod interakcji pracowników socjalnych z dziećmi podatnymi na zagrożenia w ośrodkach opieki dziennej. Sformułowano dwa pytania badawcze: Jakie są najskuteczniejsze, a jakie najmniej skuteczne metody interakcji z dziećmi wrażliwymi w ośrodkach opieki dziennej w Wilnie? W badaniu zdecydowano się na wybór podejścia jakościowego. Dane zebrano za pomocą częściowo ustrukturyzowanych wywiadów, które przeanalizowano za pomocą analizy tematycznej, co pozwoliło na wyodrębnienie trzech głównych kategorii: typowe metody interakcji, najskuteczniejsze metody i najmniej skuteczne metody. Analiza jakościowa danych umożliwiła z kolei wskazanie w ich obrębie podkategorii odnoszących się do różnych działań i aktywności, aby móc orzekać o skuteczności i funkcjonalności terapii grupowej i indywidualnej.