„Spotkać siebie”, czyli paradygmat spotkaniowy w teologii sztuki. Studium filozoficzno-teologiczne

Abstract

Teza niniejszego artykułu brzmi, iż paradygmat spotkaniowy powinien zostać wyłoniony jako zasadniczy teologiczny paradygmat interpretacyjny sztuki, także sztuki filmowej. Na początku zostanie także zweryfikowana zasadność postulatu utworzenia teologii filmu, a zatem pierwszym celem tekstu będzie uzasadnienie, że teologiczna interpretacja dzieł sztuki filmowej powinna być uprawiana w nurcie teologii sztuki, co oznacza, że nie ma koniecznej potrzeby wyłaniania odrębnej dyscypliny teologii filmu. Kolejnym celem będzie ukazanie doniosłości paradygmatu spotkaniowego jako teologicznego narzędzia interpretacyjnego dzieł sztuki. Metoda przyświecająca całości opracowania będzie posiadała charakter fenomenologiczny oraz krytyczny.