Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorJeż, Jan
dc.contributor.editorBudzyński, Piotr
dc.contributor.editorDawczyk, Maciej
dc.contributor.editorGryglewski, Krzysztof
dc.contributor.editorOwczarek, Michał
dc.contributor.editorZiółkowski, Michał
dc.date.accessioned2019-12-12T13:40:39Z
dc.date.available2019-12-12T13:40:39Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.citationJeż J., Z nieprzyjaciela w wiernego sojusznika, czyli relacje Siemowita IV z Jadwigą Andegaweńską i Władysławem Jagiełłą, [w:] Studia z historii politycznej i wojskowej, P. Budzyński, M. Dawczyk, K. Gryglewski, M. Owczarek, M. Ziółkowski (red.), „Vade Nobiscum” 2019, t. XX.pl_PL
dc.identifier.isbn978-83-8142-717-3
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/31062
dc.description.abstractPo śmierci Ludwika Węgierskiego w 1382 r. nastąpił okres ponad dwuletniego bezkrólewia w Królestwie Polskim. Jednym z najpoważniejszych kandydatów do polskiej korony był Siemowit IV, książę rawski i płocki. Na ogólnopolskim zjeździe w Sieradzu 28 marca 1383 r. został on nawet obwołany królem, ale do koronacji ostatecznie nie doszło. W późniejszym czasie książę podejmował jeszcze starania o władzę w Polsce, lecz nie udało mu się osiągnąć wymarzonego celu – rządów w kraju, które objęła Jadwiga Andegaweńska, a następnie Władysław Jagiełło. Siemowit IV stał się ich lennikiem, chociaż równocześnie prowadził własną politykę, wchodząc w częste kontakty z władzami zakonu krzyżackiego. Starając się zachować niezależność swojego władztwa książę musiał lawirować pomiędzy potężnymi sąsiadami, nieuchronnie dążącymi do zbrojnej konfrontacji.pl_PL
dc.description.abstractAfter the death of king Louis I of Hungary in 1382 an almost two years long interregnum started in the Kingdom of Poland. One of the most important candidates to the Polish crown was Siemowit IV, Masovian duke of Rawa and Płock. In the Polish nationwide convention of knights and dignitaries in Sieradz which took place 28 March 1383 he was even proclaimed to be the king of Poland, but the coronation finally did not happen. Afterwards duke Siemowit IV was attempting to rule the kingdom of Poland, but he did not succeeded, and it was Jadwiga of Capetian House of Anjou, and later Władysław Jagiełło who came into power. Siemowit IV became their vassal, although he simultaneously pursued independent policy, often cooperating with the authorities of the Teutonic Order. Trying to keep the independence of his duchy Siemowit IV was forced to seek for a balance between powerful neighbours, inevitably heading for military confrontation.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.relation.ispartofStudia z historii politycznej i wojskowej;
dc.relation.ispartofseriesVade Nobiscum;20
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectSiemowit IVpl_PL
dc.subjectKsięstwo Mazowieckiepl_PL
dc.subjectWładysław Jagiełłopl_PL
dc.subjectJadwiga Andegaweńskapl_PL
dc.subjectzakon krzyżackipl_PL
dc.titleZ nieprzyjaciela w wiernego sojusznika, czyli relacje Siemowita IV z Jadwigą Andegaweńską i Władysławem Jagiełłąpl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number61-71pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiegopl_PL
dc.identifier.eisbn978-83-8142-718-0
dc.referencesJan Długosz, Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga Dziesiąta. 1370–1405, tłum. Julia Mrukówna, Warszawa 1981.pl_PL
dc.referencesJan z Czarnkowa, Kronika, tłum. J. Żerbiłło, Kraków 2012.pl_PL
dc.referencesJoannis de Czarnkow Chronicon Polonorum, opr. Jan Szlachtowski, Lwów 1872.pl_PL
dc.referencesJoannis Dlugossi, Annales seu Croniace incliti Regni Poloniae. Liber Decimus. 1370–1405, textum recensuit et moderavit Danuta Turkowska, Varsaviae 1985.pl_PL
dc.referencesGrabowski J., Dynastia Piastów mazowieckich. Studia nad dziejami politycznymi Mazowsza, intytulacją i genealogią książąt, Kraków 2016.pl_PL
dc.referencesGraczyk W., The Political Activity of Mazovian Dukes between the 13th and 15th Century, „The Person and the Challenges” 2015, vol. 5, no. 1, s. 219–230, http://dx.doi.org/10.15633/pch.936, dostęp: 6.01.2018.pl_PL
dc.referencesJaworski R., Mazowieccy konkurenci Jagiellonów, „Mówią Wieki” 2010, nr 1/10, s. 10–15.pl_PL
dc.referencesKrzyżaniakowa J., Ochmański J., Władysław II Jagiełło, Wrocław 2006.pl_PL
dc.referencesNikodem J., Jadwiga król Polski, Wrocław 2009.pl_PL
dc.referencesSperka J., Władysław książę opolski, wieluński, kujawski, dobrzyński, Pan Rusi, Palatyn Węgier i Namiestnik Polski (1326/1330 – 8 lub 18 maja 1401), Kraków 2016.pl_PL
dc.referencesSupruniuk A., Siemowit IV, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 37, Warszawa–Kraków 1996– 1997, s. 76–81.pl_PL
dc.referencesŚwieżawski A., „Districtus Podhoryayensis” a sprawa rzekomego nadania Podola Siemowitowi w świetle źródeł, [w:] Mazowsze i Ruś Czerwona w średniowieczu. Wybór prac, red. M. Cetwiński, Częstochowa 1997, s. 33–37.pl_PL
dc.referencesŚwieżawski A., Nadanie ziemi bełskiej Siemowitowi IV, [w:] Mazowsze i Ruś Czerwona w średniowieczu. Wybór prac, red. M. Cetwiński, Częstochowa 1997, s. 137–155.pl_PL
dc.referencesŚwieżawski A., Rawskie Księstwo Piastów Mazowieckich 1313–1462. Dzieje polityczne, Łódź 1975.pl_PL
dc.referencesŚwieżawski A., Zakres władzy książąt wydzielonych i wdów książęcych na Mazowszu, [w:] Mazowsze i Ruś Czerwona w średniowieczu. Wybór prac, red. M. Cetwiński, Częstochowa 1997, s. 156–167.pl_PL
dc.referencesŚwieżawski A., Z dziejów Rawy w wiekach średnich, [w:] Mazowsze i Ruś Czerwona w średniowieczu. Wybór prac, red. M. Cetwiński, Częstochowa 1997, s. 113–125.pl_PL
dc.referencesWilamowski M., Siemowit IV, [w:] Piastowie, red. S. Szczur, K. Ożóg, Kraków 1999, s. 298–303.pl_PL
dc.identifier.doi10.18778/8142-717-3.04


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe