Ubóstwo i bogactwo jako dwa antagonizmy gospodarki światowej XXI wieku

Abstract

The present world is full of discrepancies and stratifications. The greatest diversity is visible on the material plane. It can be said there are two realities. In one there is prosperity and wealth. The second one is led by poverty, hunger and diseases. The aim of the work is to show the lack of harmonious economic development of the entire economy but the occurrence of enormous disproportions between national economies in this century. Highly developed countries live more and more prosperously, while underdeveloped regions fall into even greater misery. A high level of hunger, a shortage of drinking water, income next to nothing are elements describing the countries of today’s Central Africa and South Asia. The study confirms the occurrence of colossal disparities between the standard of living in less-developed countries and the affluent regions of Western Europe or North America. The hopeless situation of poor regions requires the help of international organizations and other countries. A well-thought out aid program is able to reduce the problem of poverty. Creating a fund to support entrepreneurs wishing to invest capital in the poorest countries may become a reasonable idea. Reduction or exemption from taxation can be an additional incentive. Without any assistance, indigent countries will fall and cease to exist in the near future.

Celem opracowania było udowodnienie występowania rozbieżności i rozwarstwień w gospodarce światowej oraz przedstawienie propozycji rozwiązania problemu. Miernikami analizy stały się m.in. wskaźniki takie jak PKB per capita, średni poziom płac, miernik rozwoju społecznego HDI, poziom odczuwania szczęścia mierzony miernikiem HPI, występowanie głodu czy wielkość zasobów wody pitnej. Największe zróżnicowanie widoczne jest na płaszczyźnie materialnej. Można powiedzieć, że istnieją dwie rzeczywistości. W jednej panuje dostatek i zamożność. W drugiej przewodzą bieda, głód i choroby. Państwa wysoko rozwinięte żyją coraz dostatniej, a regiony słabo rozwinięte popadają w jeszcze większą nędzę. Wysoki poziom głodu, niedobór wody pitnej oraz niskie dochody są fundamentalnymi elementami opisującymi kraje dzisiejszej Afryki Środkowej i Azji Południowej. Wynikiem badania i analizy jest potwierdzenie występowania olbrzymich dysproporcji między poziomem życia w krajach słabo rozwiniętych a zamożnymi regionami Europy Zachodniej czy Ameryki Północnej. Beznadziejna sytuacja ubogich regionów wymaga pomocy organizacji międzynarodowych oraz innych krajów. Dobrze przemyślany program pomocowy jest w stanie zmniejszyć problem ubóstwa. Utworzenie funduszu wspierającego podmioty chcące zainwestować kapitał w krajach najuboższych wydawać się może rozsądnym konceptem. Redukcja bądź zwolnienie z opodatkowania prowadzenia działalności gospodarczych w tych regionach może być dodatkową zachętą wsparcia. Bez jakichkolwiek działań pomocowych ubogie kraje w niedalekiej przyszłości upadną i przestaną istnieć.