| dc.description.abstract | W dysertacji koncentrowano się na badaniu relacji pomiędzy uwarunkowaniami społecznymi a inwestowaniem. Podejmowana w badaniu tematyka jest istotna zarówno ze względu na procesy zachodzące w świecie realnym, jak i ze względu na refleksję oraz przedmiot zainteresowań nauk ekonomicznych i społecznych, wpisując się w szerszy nurt badań nad finansjalizacją i socjologii finansów. Przedmiotem badań byli niezawodowi inwestorzy indywidualni, dla których inwestowanie nie stanowiło głównego źródła dochodów. Badanie miało dwa główne cele. Po pierwsze, dążono do opisu perspektyw badanych, czyli do uchwycenia różnorodnych sposobów postrzegania rynku i świata przez inwestorów. Po drugie, celem było wyjście poza czysty opis i stworzenie teorii średniego zasięgu, która jest jednak ograniczoną czasowo-przestrzennie generalizacją, a nie ogólną, abstrahującą od kontekstu, teorią. Główną orientacją teoretyczną wykorzystywaną prze autora był interakcjonizm symboliczny, a praca powstała przy zastosowaniu procedur metodologii teorii ugruntowanej. Przeprowadzono wywiady jakościowe z osobami inwestującymi oraz uzupełniająco obserwacje w miejscach dla inwestorów i wirtualną etnografię. Badani inwestowali przede wszystkim w akcje, ale w próbie znaleźli się również inwestujący w fundusze inwestycyjne, forex czy instrumenty pochodne. Analiza zebranych danych pozwoliła na określenie najważniejszych społecznych uwarunkowań inwestowania, do których należy zaliczyć tożsamość, kategoryzowanie (oznaczanie) inwestowanych pieniędzy, słowniki motywów (w tym związanych z traktowaniem inwestowania jako hobby), relacje społeczne oraz oczekiwania inwestorów i ich budowanie przez innych aktorów rynków finansowych. | pl_PL |
