Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorPolkowska, Laura
dc.date.accessioned2018-09-24T10:46:05Z
dc.date.available2018-09-24T10:46:05Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.issn2300-1690
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/25830
dc.description.abstract22 grudnia 2015 roku w Sejmie odbyła się debata nad sprawozdaniem Komisji Ustawodawczej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. W debacie tej – o charakterze niemal wyłącznie pozornym – przedstawiciele zarówno partii rządzącej, jak i opozycji unikali uwag merytorycznych, posługując się przede wszystkim technikami prowadzącymi do deprecjacji i dyskredytacji oponentów politycznych. Tekst poświęcony jest analizie oraz próbie wyodrębnienia nadrzędnych strategii perswazyjnych, w które się wpisują. Liczne metafory wojenne, odniesienia do wydarzeń historycznych obciążonych jednoznacznie negatywną oceną społeczną, ataki ad personam i inne argumenty o charakterze perswazyjnym stosowane przez obie strony sporu uniemożliwiły tak ważną dla przeciętnego obserwatora życia politycznego wymianę racji oraz głębszy wgląd w sytuację. Zarówno partia rządząca, jak i opozycja wykreowały własną, precyzyjnie skonstruowaną wizję rzeczywistości. Obie narracje – mimo że wpisane w niemal identyczne schematy – nie mają żadnych punktów wspólnych, a fundamentalne składniki tworzonego przez obie strony obrazu świata nie dają się w najmniejszym stopniu uzgodnić.pl_PL
dc.description.abstractOn 22 December, 2015 a parliamentary debate took place to discuss a Bill on Constitutional Tribunal. In this debate, representatives of government and opposition avoided comments concerning the substance of the problem. They however used persuasion techniques aimed at discrediting political opponents. This sketch is dedicated to analyzing main persuasion strategies used in the debate which took on the nature of an ostensible dialogue. The most frequent techniques were: war metaphors, comparisons related to a historical events that have pejorative connotation, argumentum ad personam and other eristic arguments. All of them made a real dialogue and an insight into a problem impossible. Both – the ruling party and the opposition – created their own, precise view of reality. Their narrations are placed in the similar schemas, but they don’t have any common points at all. The crucial elements of their conceptual pictures of the world can’t be combined with each other.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherKatedra Socjologii Polityki i Moralności, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny UŁpl_PL
dc.relation.ispartofseriesWładza Sądzenia;12
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/pl/*
dc.subjecttrybunał konstytucyjnypl_PL
dc.subjectdyskusja pozornapl_PL
dc.subjectretorykapl_PL
dc.subjectperswazjapl_PL
dc.subjectdyskredytacjapl_PL
dc.titleDebata nad Trybunałem Konstytucyjnym jako przykład dyskusji pozornejpl_PL
dc.typeArticlepl_PL
dc.page.number147-163pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationWydział Nauk Humanistycznych UKSW w Warszawiepl_PL
dc.contributor.authorBiographicalnoteLaura Polkowska, doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, zajmuje się językiem polityki, dyskursem medialnym, etyką słowa, retoryką i perswazją, a także kulturą języka. Członek Obserwatorium Etyki Słowa przy Towarzystwie Kultury Języka oraz Zespołu Etyki Słowa Rady Języka Polskiego PAN. Jest między innymi autorką monografii Język prawicy oraz współautorką Studiów z etyki słowa.pl_PL
dc.referencesBarker, Ch. (2005). Studia kulturowe. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.pl_PL
dc.referencesGłowiński, M. (2009). Nowomowa i ciągi dalsze. Szkice dawne i nowe. Kraków: Universitas.pl_PL
dc.referencesJakubowska-Branicka, I. (2013). O dogmatycznych narracjach. Studium nienawiści, Warszawa: Wydawnictwo Trio.pl_PL
dc.referencesKarwat, M. (2007). O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWNpl_PL
dc.referencesKlementewicz, T. (1982). Poradnik manipulatora: środki językowe, „Edukacja polityczna”, nr 1, s. 247−260.pl_PL
dc.referencesKochan, M. (2005). Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach. Kraków: Wydawnictwo Znak.pl_PL
dc.referencesKuciński, P. (2014). Etyka narracji? Fabularyzacja pojęcia PRL we współczesnej publicystyce prawicowej. W: A. Cegieła, P. Kuciński, L. Polkowska, M. Stępień, Studia z etyki słowa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, s. 182−233pl_PL
dc.referencesSchopenhauer, A. (1986). Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów. Warszawa: Studencka Oficyna Wydawnicza Almapress.pl_PL
dc.referencesSzymanek, K. (2001). Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.pl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska