Dzieje polskiej placówki dyplomatycznej w Bukareszcie (1919-1940)

Abstract

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie dziejów polskiej placówki dyplomatycznej w Bukareszcie jako instytucji. Przedmiotem zainteresowania są kwestie związane z ustanowieniem i likwidacją polskiej misji dyplomatycznej przy dworze Hohenzollernów-Sigmaringen, prezentacja jej kierownictwa i próba ukazania roli, jaką odegrała w całokształcie rumuńsko-polskich stosunków politycznych. Stosunkowo dużo miejsca zostało poświęcone tzw. otoczce politycznej, czyli przedstawieniu okoliczności wpływających na podjęcie takiej, a nie innej decyzji przez szefów misji. Przedstawione zostaną także stosunki ekonomiczne i wojskowe, w tym jednak wypadku należy zaznaczyć, że decydujący był tu ewentualny udział pracowników Poselstwa/Ambasady w przedsięwzięciach. Przedstawione zostaną także losy budynków placówki, która w ciągu 22 lat funkcjonowania kilkukrotnie zmieniała lokal, korzystając początkowo z posesji wynajmowanych, by w końcu znaleźć się we własnym, zakupionym przez państwo polskie, lokalu przy Aleea Alexandru 23, gdzie Ambasada funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Zasadnicze ramy czasowe książki zamykają się w latach 1918–1940, czyli od pierwszych prób utworzenia placówki przez Mariana de Lindego do momentu likwidacji Ambasady pod naciskiem rumuńskim w listopadzie 1940 r. Niniejsza praca składa się z pięciu rozdziałów. Całość pracy uzupełnia aneks, zawierający zastawienie osób pracujących w Poselstwie/Ambasadzie oraz w konsulatach w latach 1919–1940.