Fundamentalny portfel papierów wartościowych jako alternatywa dla modelu Markowitz’a

Abstract

W pracy zaproponowano fundamentalny portfel papierów wartościowych. Jest to alternatywa dla klasycznego modelu Markowitz’a, w której połączono analizę fundamentalną z analizą portfelową. Zasadnicza idea metody polega na wykorzystaniu w funkcji celu syntetycznego miernika TMAI, a w warunkach ograniczających ryzyka i stopy zwrotu portfela (procedura wyznaczania TMAI została przestawiona np. w pracy Tarczyński [1994]). Dwa warianty fundamentalnego portfela zostały rozpatrzone w badaniu empirycznym. Efektywność proponowanych rozwiązań odniesiono do klasycznego portfela zbudowanego za pomocą modelu Markowitz’a oraz stopy zwrotu indeksu giełdowego WIG20. Wszystkie portfele zostały zbudowane na podstawie danych o stopach zwrotu za 2005 rok. Ich efektywność oceniono dla lat 2006–2016. Badany okres obejmuje końcówkę hossy, kryzys lat 2007–2009, hossę 2010 roku i kryzys roku 2011. Pozwala to na ocenę elastyczności proponowanych rozwiązań w różnych skrajnych sytuacjach. Przy konstruowaniu funkcji celu fundamentalnego portfela papierów wartościowych i TMAI wykorzystano dane ekonomiczno-finansowe o wybranych wskaźnikach z Notoria Serwis za 2005 rok.

The paper proposes the fundamental portfolio of securities. This portfolio is an alternative for the classic Markowitz model, which combines fundamental analysis with portfolio analysis. The method’s main idea is based on the use of the TMAI synthetic measure and, in limiting conditions, the use of risk and the portfolio’s rate of return in the objective function [Tarczyński 1994]. Different variants of fundamental portfolio have been considered under empirical study. The effectiveness of the proposed solutions has been related to the classis portfolio constructed with the help of the Markowitz model and the WIG20 market index’s rate of return. All portfolios were constructed with data on rates of return for 2005. Their effectiveness in years 2006–2016 was then evaluated. The studied period comprises the end of the bull market, the 2007–2009 crisis, the 2010 bull market and the 2011 crisis. This allows for the evaluation of the solutions’ flexibility in various extreme situations. For the construction of the fundamental portfolio’s objective function and the TMAI, the study made use of financial and economic data on selected indicators retrieved from Notoria Serwis for 2005.