Rozwój i funkcjonowanie kin w Łodzi

Abstract

Od początku swego powstania kino cieszyło się ogromną popularnością. W początkowej fazie rozwoju sieci kin nierzadko zdarzało się, że kina ze sobą sąsiadowały, a mimo to dobrze prosperowały. W latach 70-tych ubiegłego wieku, latach największego rozkwitu sieci łódzkich kin, wciąż powstawały nowe placówki. Później niestety nastąpił jednak regres. Wyniknął on głównie z utraty widzów na rzecz innych odbiorników audiowizualnych i form przekazu, oraz ze zmiany zachowań klientów i ich preferencji gospodarowania wolnym czasem. Swoje piętno na kinach odcisnęły również: kryzys społeczno-gospodarczy ostatnich dekad XX wieku, a następnie procesy transformacji. Obecnie w Łodzi obserwować można efekty ścierania się dwóch głównych tendencji w polskim kinie. Z jednej strony są wielo- i wielkosalowe sieci kin premierowych nastawione ze swoim produktem na widza popularnego. Stoją za nimi wielkie, nawet ponadnarodowe, koncerny dystrybucyjno-medialne. Alternatywę dla nich stanowią kameralne kina studyjne, preferujące niszowy, ambitny repertuar. Kina te nakierowane są na różnorodne formy kontaktów bezpośrednich z widzami, oferują wiele festiwali artystycznych i imprez okołofilmowych.