| dc.description.abstract | Rosnąca zmienność i nieprzewidywalność otoczenia organizacyjnego, wymaga od przedsiębiorstw coraz większej elastyczności w przystosowywaniu się do zmian. Kluczowe
w tym zakresie wydaje się być czynne włączanie pracowników w rozwiązywanie problemów przedsiębiorstwa, dzięki czemu, rozwój organizacji możliwy będzie przy wykorzystaniu przedsiębiorczego potencjału jej pracowników.
Jak zauważa B. Manville i J. Ober, wyzwaniem dla współczesnego zarządzania jest wykorzystanie potencjału, kompetencji oraz zaangażowania pracowników w procesie kształtowania i ukierunkowania strategicznego całej organizacji. Konieczne jest więc budowanie takiego otoczenia wewnątrzorganizacyjnego, które sprzyjałoby rozwojowi twórczości, podejmowaniu ryzyka i wykorzystywaniu szans, przy jednoczesnej współpracy pracowników w drodze realizacji celów przedsiębiorstwa. Służyć temu mogą systemy
zarządzania, zapewniające pracownikom pewien zakres swobody w podejmowaniu decyzji
w przedsiębiorstwie. Mowa tu o systemach opartych na zaangażowaniu, w tym o systemach zarządzania jakością. Dają one bowiem podstawy do aktywnego włączania pracowników
w podejmowanie decyzji i wykorzystania ich potencjału intelektualnego.
Aby działać w sposób kompleksowy, przedsiębiorstwa powinny wdrażać formy bezpośredniej partycypacji pracowniczej, dzięki której możliwe jest urzeczywistnienie zachowań przedsiębiorczych. Co więcej, konieczne jest tworzenie odpowiedniej kultury organizacyjnej, promującej zachowania przedsiębiorcze i wspierającej pracowników w tych działaniach. W tworzeniu kultury organizacyjnej sprzyjającej przedsiębiorczości muszą brać udział wszyscy uczestnicy organizacji, od pracowników najniższego szczebla, po najwyższe kierownictwo.
Jak wykazują badania, przedsiębiorstwa, w których dba się o rozwój przedsiębiorczych postaw pracowników, osiągają z tego tytułu wiele korzyści finansowych
i pozafinansowych. Polscy przedsiębiorcy wydają się jednak nie zauważać korzyści płynących z tworzenia tzw. przedsiębiorczych organizacji. Jak pokazują badania,
w rodzimych firmach atmosfera pracy w niewielkim stopniu sprzyja rozwojowi twórczości,
a kierownictwo niechętnie dzieli się władzą z podwładnymi.
Mała popularność „przedsiębiorczego stylu zarządzania” w polskich przedsiębiorstwach, skłoniła autorkę do podjęcia tematu niniejszej rozprawy. Konieczne jest bowiem budowanie świadomości przedsiębiorców i pokazywanie im narzędzi, które – dzięki wykorzystaniu potencjału pracowników – umożliwią im zwiększenie efektywności działania firm. Wydaje się bowiem, że budowanie organizacji na gruncie przedsiębiorczości, jest obecnie jedynym rozwiązaniem zwiększającym prawdopodobieństwo przetrwania i rozwoju przedsiębiorstw na rynku. | pl_PL |
