Загадка в литературе Древней Руси XV-XVI веков
Streszczenie
W artykule podjęto próbę odszukania miejsca zagadki w procesie literackim
Rusi wieku XV i XVI oraz prześledzenia sposobów jej funkcjonowania w dawnym
tekście. Ograniczenie ram czasowych do drugiej połowy XV w. i pierwszej połowy
wieku XVI nie jest w nim przypadkowe, ale wynika z faktu, iż na okres ten
przypada najintensywniejszy proces przenikania zagadki do utworów literackich.
Przeanalizowano zagadki w jednej z najoryginalniejszych opowieści fabularnych
tego okresu - "Opowieści o Piotrze i Fiewronii", wykazując ich pokrewieństwo
z ludowymi zagadkami przenośnymi i opisowymi oraz ujawniając ich
funkcję charakteryzującą. Omówiono również rodzaje transformacji zagadki w
opowieściach hagiograficznych o śmierci Pafnucego Borowskiego i o świętym Michale
Kłopskim, uwypuklając ich różnorodne funkcje kompozycyjno-fabularne,
potwierdzające świadome wykorzystywanie przez staroruskich twórców tworzywa ludowego.