Aureng-Zebe - John Dryden’s Heroic Tragedy about the Mogul Dynasty

Abstract

W 1675 r. Royal Theatre w Londynie wystawił tragedię Johna Drydena, której tekst opublikowano w roku następnym pt. Aureng-Zebe. Ten egzotyczny tytuł odnosił się do ostatniego cesarza Indii pochodzącego od Tamerlana, który był władcą współczesnym Drydenowi. Sztuka była ostatnią z serii bohaterskich tragedii napisanych przez Drydena przyjętym wówczas dziesięciozgłoskowym dwuwierszem, który następnie Poeta Laureat miał porzucić dla białego wiersza dziesięciozgłoskowego, pisząc własną wersję Antoniusza i Kleopatry pt. AU For Love, or the World Well Lost. Aureng-Zebe cieszył się popularnością za życia poety i w XVIII w. Analiza sztuki, przeprowadzona w celu stwierdzenia jak dalece Dryden odtworzył w niej wypadki, postacie historyczne i koloryt Indii, wykazuje, że jedynie wojna domowa między przyrodnimi braćmi Aureng-Zebe’a o tron za życia ich ojca Szaha Jahana oraz imiona pretendentów odpowiadają rzeczywistości historycznej. Bohater tytułowy, który wykorzystał chorobę ojca jako sygnał do walki o tron, udał, że nie wie o wyzdrowieniu cesarza, uczynił go więźniem, pozabijał braci, ogłosił się cesarzem i poprzez ciągłe wojny i prześladowania religijne i społeczne Hindusów Sikhów doprowadził cesarstwo do rozpadu jako ostatni Mogoł na tronie, został przez Drydena wyidealizowany.