Nastoletnie rodzicielstwo w łódzkich enklawach biedy

Abstract

Przedmiotem pracy jest sytuacja życiowa młodych dorosłych, którzy zostali rodzicami w okresie adolescencji wychowując swoje dzieci na terenie enklawy biedy. Głównym celem pracy jest dostarczenie wiedzy na temat stanu i procesów wykluczenia społecznego zachodzących w badanej zbiorowości w cyklu ich życia oraz działań służb społecznych zmierzających do przeciwdziałania temu procesowi. W pracy podejmuje się próbę odpowiedzi na pytanie, czy wczesne macierzyństwo i ojcostwo osób doświadczających biedy i wykluczenia społecznego w młodości stanowią czynnik ryzyka kontynuacji ubóstwa w kolejnej (dorosłej) fazie życia czy też przeciwnie – stanowi czynnik ich integracji społecznej. Główna hipoteza badawcza brzmi: wczesne rodzicielstwo stanowi dla młodzieży z zaniedbanych środowisk społecznych zarówno zagrożenie kontynuacją biedy i wykluczenia społecznego, jak i szansę na integrację społeczną w okresie dorosłości. Wymiary ekskluzji społecznej doświadczanej przez młodych rodziców oraz obszary ich społecznego włączania są niejednakowe w przypadku kobiet i mężczyzn wskutek tego, że interwencja socjalna jest adresowana niemal wyłącznie do kobiet. Praca oparta jest na wynikach badań o charakterze jakościowym. Na analizowany materiał empiryczny złożyły się: 1. transkrypcje 100 wywiadów swobodnych pogłębionych o charakterze biograficznym z kobietami (73) i mężczyznami (27); 2. szczegółowe opisy ich aktualnych warunków mieszkaniowych i sytuacji rodzinnej sporządzone przez badaczy na podstawie rozmów oraz obserwacji przeprowadzonych w domach respondentów; 3. akty prawne i dokumenty z zakresu polityki społecznej warunkujące sytuację młodych rodziców; 4. transkrypcje 22 wywiadów swobodnych pogłębionych z przedstawicielami instytucji i organizacji realizujących szeroko rozumianą politykę społeczną na terytorium miasta Łodzi.