dc.contributor.author | Stępień, Tomasz | |
dc.date.accessioned | 2015-10-01T05:50:16Z | |
dc.date.available | 2015-10-01T05:50:16Z | |
dc.date.issued | 2014 | |
dc.identifier.issn | 1505-9057 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/12027 | |
dc.description.abstract | The article presents both the formal aspects of the poetics of Tuwim’s pamphlets
(enumeration, hyperbole, grotesque, irony) and the figures of those who are the targets
of his satirical addresses. Tuwim used verse satires to create polemical and ironic portraits
of individual people (the main figure being a nationalist journalist and literary critic
Stanisław Pieńkowski) as well as to ridicule state institutions, ideologies and political
parties. The author also analyses pamphlet-like lyrical poems, columns and literary criticism
by Julian Tuwim. In conclusion the author describes some elements of the cultural
milieu which the poet refers to in his satirical writing (popular culture and the media,
totalitarian ideologies, mass-society). | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
dc.relation.ispartofseries | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica;4 | |
dc.subject | Julian Tuwim | pl_PL |
dc.subject | pamphlet | pl_PL |
dc.subject | satire | pl_PL |
dc.subject | polemics | pl_PL |
dc.title | „Paru słówek igraszką unieśmiertelnić wroga” – o pamfletach Juliana Tuwima | pl_PL |
dc.title.alternative | “To Make the Enemy Immortal by the Sheer Play on Words” – on Julian Tuwim’s Pamphlets | pl_PL |
dc.type | Article | pl_PL |
dc.rights.holder | © Copyright by Uniwersytet Łódzki 2014 | pl_PL |
dc.page.number | [135]-147 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | Katedra Teorii i Praktyk Komunikacji, Wydział Humanistyczno-Społeczny, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej, ul. Willowa 2, 43-300 Bielsko-Biała | pl_PL |
dc.identifier.eissn | 1505-9057 | |
dc.contributor.authorBiographicalnote | Tomasz Stępień – prof. dr hab., kieruje Katedrą Teorii i Praktyk Komunikacji na Wydziale Humanistyczno-Społecznym Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Studiował i pracował na Uniwersytecie Śląskim, od 2002 roku mieszka w B ielsku-Białej, gdzie współtworzył polonistykę na Akademii Techniczno- Humanistycznej. Jako badacza i nauczyciela akademickiego interesuje go multimedialna komunikacja kulturowa – obszar, w którym literatura piękna wchodzi w niebezpieczne związki z massmediami, rozrywką i szeroko rozumianą polityką. Tuwim, jego przyjaciele i wrogowie oraz przestrzeń socjokulturowa ich twórczości są mu bliskie od dawna, m.in. dlatego, że jego sposób lektury tekstu literackiego (i szerzej – tekstów kultury) kształtował się dzięki wspólnym badaniom poezji skamandryckiej, prowadzonym w Zakładzie Teorii Literatury Uniwersytetu Śląskiego pod kierunkiem profesora Ireneusza Opackiego. Twórczość Tuwima stała w centrum jego opublikowanej rozprawy doktorskiej „Kabaret Juliana Tuwima” (1989); satyra skamandrycka (w t ym oczywiście wiersze Tuwima) zajmuje poczesne miejsce w jego pracy „O satyrze” (1996); natomiast w książce „Zabawa – polityka – poetyka” (2003) znalazł się m.in. tekst o alkoholu w twórczości autora „Jarmarku rymów”. Tuwim pojawia się również często jako ważny punkt odniesienia w rozprawie „Gałczyński i media” (2005). | pl_PL |
dc.references | „Bal w operze” – 75 lat poematu. Teksty pokonferencyjne, red. M. Stanik, Koło Naukowe Poetyki i Teorii Literatury, Wydział Polonistyki, Uniwersytet Warszawski, Stowarzyszenie „Nowa Humanistyka”, Poznań 2013; on-line: http://biblioteka.nowahumanistyka.pl/wp-content/uploads/ 2013/09/Bal-w-Operze-75-lat-poematu.-Teksty-pokonferencyjne.pdf [dostęp: 30.10.2014]. | pl_PL |
dc.references | Barańczak Stanisław, Zemsta na słowie. Julian Tuwim: „Bal w operze”, [w:] Tablica z Macondo, Aneks, Londyn 1990. | pl_PL |
dc.references | „Chamuły”, „Gnidy”, „Przemilczacze”. Antologia dwudziestowiecznego pamfletu polskiego, wybór, wstęp, oprac. D. Kozicka, Universitas, Kraków 2010. | pl_PL |
dc.references | Głowiński Michał, Wstęp, [w:] J. Tuwim, Wiersze wybrane, Ossolineum, Wrocław 1964. | pl_PL |
dc.references | Julian Tuwim. Biografia. Twórczość. Recepcja, red. K. Ratajska, T. Cieślak, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2007. | pl_PL |
dc.references | Markiewicz Henryk, Przekroje i zbliżenia dawne i nowe, PIW , Warszawa 1976. | pl_PL |
dc.references | Miller Jan Nepomucen, Popatrzę. Zapomnę, „Robotnik” 1933, nr 2. | pl_PL |
dc.references | Miłosz Czesław, Wyprawa w dwudziestolecie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999. | pl_PL |
dc.references | Neuger Leonard, Juliana Tuwima „De Revolutionibus” (propozycje interpretacyjne „Balu w Operze”), [w:] Pomysły do interpretacji. Studia i szkice o literaturze polskiej, Oficyna Literacka, Kraków 1997. | pl_PL |
dc.references | Sawicka Jadwiga, „Filozofia słowa” Juliana Tuwima, Ossolineum, Wrocław 1975. | pl_PL |
dc.references | Stępień Tomasz, Kabaret Juliana Tuwima, Wydawnictwo, „Śląsk”, Katowice 1989. | pl_PL |
dc.references | Stępień Tomasz, Gałczyński i Tuwim, [w:] Julian Tuwim. Biografia. Twórczość. Recepcja, red. K. Ratajska, T. Cieślak, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2007. | pl_PL |
dc.references | Stępień Tomasz, Przestrzenie „Balu w operze”, [w:] „Bal w operze” – 75 lat poematu. Teksty pokonferencyjne, red. M. Stanik, Koło Naukowe Poetyki i Teorii Literatury, Wydział Polonistyki, Uniwersytet Warszawski, Stowarzyszenie „Nowa Humanistyka”, Poznań 2013; on-line: http://biblioteka.nowahumanistyka.pl/wp-content/uploads/2013/09/Bal-w-Operze-75-latpoematu.- Teksty-pokonferencyjne.pdf [dostęp: 30.10.2014]. | pl_PL |
dc.references | Tuwim Julian, Dzieła, t. I–V, oprac. J. W. Gomulicki, S. Pollak, J. Stradecki, Czytelnik, Warszawa 1955–1964. | pl_PL |
dc.references | Węgrzyniakowa Anna, Dialektyka językowej organizacji tekstu w poezji Tuwima, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1987. | pl_PL |
dc.contributor.authorEmail | tomaszdear@gmail.com | pl_PL |
dc.relation.volume | 26 | pl_PL |