Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica 2019, nr 104
http://hdl.handle.net/11089/31428
2024-03-29T01:40:16Z„Więźniowie” Sikorskiego – internowani w Cerizay, Rothesay i Tighnabruaich
http://hdl.handle.net/11089/33600
„Więźniowie” Sikorskiego – internowani w Cerizay, Rothesay i Tighnabruaich
Zuziak, Janusz
After September 1939 defeat, the Polish authorities were rebuilding the army in France and then in Great Britain. A surplus of officers in relation to the rank-and-file soldiers was a serious organizational problem. Various types of officers’ camps and muster stations were organized for officers’ overflow. Unfortunately, since autumn 1939 these places were also used as seclusion confinement, a kind of exile for Gen. Władysław Sikorski’s opponents, particularly representatives of Polish authorities from before the war, accused of contributing to the defeat of the country. A shameful page in the history of these inglorious places were the Cerizey Officer Centre in France, Officer Concentration Centre Rothesay on the Isle of Bute in Scotland and a little village of Tighnabruaich. The officers sent to these places were not isolated by any barbed wire. They were billeted in hotels and private guest houses and also received (although very reduced) salaries. However, many of them treated putting them aside on the side track as Gen. Sikorski’s revenge, as an unjustified punishment, consequently experiencing this fact as a personal drama.; Po klęsce wrześniowej 1939 r. władze polskie odbudowywały armię na terenie Francji, następnie na Wyspach Brytyjskich. Poważnym problemem organizacyjnym był nadmiar kadry oficerskiej w stosunku do szeregowych. Dla nadwyżek oficerskich organizowano różnego rodzaju obozy oficerskie i stacje zborne. Niestety miejsca te od jesieni 1939 r. były również wykorzystywane jako miejsca odizolowania, swego rodzaju zesłania, przeciwników politycznych gen. Władysława Sikorskiego, w szczególności przedstawicieli władz Polski przedwrześniowej, oskarżanych o przyczynienie się do klęski państwa. Szczególną kartę w historii tych niechlubnych miejsc odegrały: obóz oficerski we francuskiej miejscowości Cerizay, Stacja Zborna Oficerów w miejscowości Rothesay na wyspie Bute w Szkocji oraz mała szkocka miejscowość Tighnabruaich. Oficerowie kierowani do tych miejsc nie zostali wprawdzie odizolowani żadnymi drutami kolczastymi, mało tego – rozlokowani byli w hotelach i prywatnych pensjonatach, otrzymywali również (wprawdzie mocno pomniejszone) pobory. Wielu z nich jednak odstawienie na boczny tor odbierało jako odwet ze strony gen. Sikorskiego, niczym nieuzasadnioną karę, przeżywając ten fakt jako osobisty dramat.
2019-08-30T00:00:00Z„Motorola” i „Giwi” – bohaterowie i święci „ruskiego świata”. Idealizacja i sakralizacja w kontekście ideologii neoimperialnej Aleksandra Dugina
http://hdl.handle.net/11089/33601
„Motorola” i „Giwi” – bohaterowie i święci „ruskiego świata”. Idealizacja i sakralizacja w kontekście ideologii neoimperialnej Aleksandra Dugina
Składanowski, Marcin
Russian propaganda related to the conflict in Donbass aims to present this region in the cultural, spiritual, axiological, and religious aspects as an inseparable part of the so-called “Russian world” (русский мир), understood as the Russian civilisation community. An important element of the ideological policy of Russia towards Donbass are the attempts to create the image of the “Russian hero”. The article is devoted to the heroisation and sacralisation of the best-known pro-Russian militants in Donbass: Arsen Pavlov (“Motorola”) and Mikhail Tolstykh (“Givi”). The nationalist views of Aleksandr Dugin, one of the most influential Russian neo-imperialist intellectuals, provide an interesting context for interpretation of the ideological background and consequences of Pavlov’s and Tolstykh’s heroisation. Firstly, the article presents Pavlov’s and Tolstykh’s biographies. Secondly, it discusses the ideological aspect of the conflict in Donbass. Thirdly, in this context, it shows the manifestations of Pavlov’s and Tolstykh’s heroisation as well as its social, political, and ideological significance.; Rosyjskie działania propagandowe związane z konfliktem w Donbasie zmierzają do przedstawienia tego regionu w warstwie kulturowej, duchowej, aksjologicznej i religijnej jako nieodłącznej części tzw. ruskiego świata (русский мир), rozumianego jako rosyjska wspólnota cywilizacyjna. Ważnym elementem ideologicznej polityki Rosji względem Donbasu jest kształtowanie obrazu „ruskiego bohatera”. Przedstawiany artykuł poświęcony jest heroizacji i sakralizacji dwóch najgłośniejszych postaci związanych z konfliktem w Donbasie – Arsena Pawłowa („Motoroli”) oraz Michaiła Tołstycha („Giwiego”). Interesującym kontekstem ukazującym tło ideologiczne i konsekwencje heroizacji Pawłowa i Tołstycha są nacjonalistyczne poglądy Aleksandra Dugina, jednego z najbardziej znanych ideologów współczesnego rosyjskiego neoimperializmu. W artykule najpierw zarysowane są sylwetki obu postaci. W dalszej kolejności uwagę zwraca się na ideologiczny aspekt konfliktu w Donbasie, w który wpisuje się medialna kreacja Pawłowa i Tołstycha. W tym kontekście omawia się przejawy idealizacji i sakralizacji ich postaci oraz społeczne, polityczne i ideologiczne znaczenia takich działań propagandowych.
2019-08-30T00:00:00ZŻołnierz na wojnie i po wojnie. Problematyka zachowań ludzkich
http://hdl.handle.net/11089/33602
Żołnierz na wojnie i po wojnie. Problematyka zachowań ludzkich
Tym, Juliusz S.
The article is an introduction to the study of human behavior during the war and after the war. Applies only to the behavior of soldiers. An old soldier’s adage says that a soldier in the war does what he learned in training in peacetime. War is an inexorable, rigorous verifier of the level of training commands and staffs and troops. The author focused his attention on the issues of crisis on the first day of war, interpersonal relations, taming death, combat stress, the role of commanders, problems with adapting soldiers to function after returning from the war. The author tried to show the diversity of human behavior, pointing to positive and desirable traits, branding negative phenomena.; Artykuł stanowi wprowadzenie do studium zachowań ludzkich na wojnie i po wojnie. Dotyczy wyłącznie zachowań żołnierzy. Stare żołnierskie porzekadło mówi, że żołnierz na wojnie robi to, czego nauczył się w czasie pokoju. Wojna jest nieubłaganym, surowym weryfikatorem poziomu wyszkolenia dowództw i sztabów oraz wojsk. Autor skupił swą uwagę na problematyce zjawiska kryzysu pierwszego dnia wojny, relacjach międzyludzkich, oswajaniu śmierci, stresie bojowym, roli dowódców, problemach z przystosowaniem żołnierzy do funkcjonowania po powrocie z wojny. Starał się ukazać różnorodność ludzkich zachowań, wskazując na pozytywne i pożądane cechy, piętnując zjawiska negatywne.
2019-08-30T00:00:00ZGenerał Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1871–1922) – zarys biografii
http://hdl.handle.net/11089/33598
Generał Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1871–1922) – zarys biografii
Jarno, Witold
The articledescribes the life of General Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1971–1922). He was born in Omsk, in a Polish family, which was sent to Siberiaafter the January Uprising. He was a professional officer of the Russian army and he served in various units in the Far East. He took part in the suppression of the so-called Boxer Rebellion in China and in the Russo-Japanese War of 1904–1905. After the outbreak of the First World War, he commanded the 54th regiment of Siberian shooters. In 1915 he was promoted to the rank of general-major. He served in the Russian army until 1917 – and then commanded the 3rd Rifle Division in the 1st Polish Corps in Russia. After Poland regained independence, he served in the Polish Army and in turn commanded: General District No. III Kielce, Lithuanian-Belarussian Division, and from March 1919 he was the commander of the Polish Army to Eastern Galicia. He then commanded the relief for Lwów, which liberated the city from the threat by the Ukrainian Army. In the years 1919–1920 he commanded in turn: the Galician Front, the 6th Army and the Southern Front. Then – from September 1920 to May 1921, he was the commander of the General District No. 1 in Warsaw. As a result of illness, he was retired and soon died in Warsaw (he was buried in Lviv). As one of the few, he was awarded the Order of Virtuti Militari in the 2nd class.; Artykuł opisuje życie generała Wacława Iwaszkiewicza-Rudoszańskiego (1871–1922). Urodził się on w Omsku, w polskiej rodzinie zesłanej na Syberię po powstaniu styczniowym. Był zawodowym oficerem armii rosyjskiej, w której służył w różnych jednostkach na Dalekim Wschodzie. Brał udział w tłumieniu tzw. powstania bokserów w Chinach oraz w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905. Po wybuchu pierwszej wojny światowej dowodził 54 pułkiem strzelców syberyjskich. W 1915 r. został awansowany na stopień generała. W armii rosyjskiej służył do 1917 r., a następnie dowodził 3 Dywizją Strzelców w I Korpusie Polskim w Rosji. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zgłosił się do Wojska Polskiego i kolejno dowodził: Okręgiem Generalnym nr III Kielce, Dywizją Litewsko-Białoruską, a od marca 1919 r. był dowódcą Wojsk Polskich na Galicję Wschodnią. Dowodził wówczas odsieczą dla Lwowa, która uwolniła miasto od zagrożenia ze strony wojsk ukraińskich. W latach 1919–1920 dowodził kolejno: Frontem Galicyjskim, 6 Armią oraz Frontem Południowym. Następnie – od września 1920 r. do maja 1921 r. – był dowódcą Okręgu Generalnego numer I Warszawa. Wskutek choroby został przeniesionyw stan spoczynku i niebawem zmarł w Warszawie (pochowany został we Lwowie). Jako jeden z nielicznych był odznaczony Orderem Virtuti Militari II klasy.
2019-08-30T00:00:00Z