Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica 2017/78
http://hdl.handle.net/11089/22367
2024-03-28T13:29:36ZStosuj ustawy i rób, co chcesz? Pojęcie niezawisłości a deontologiczny model cnót sędziowskich
http://hdl.handle.net/11089/22398
Stosuj ustawy i rób, co chcesz? Pojęcie niezawisłości a deontologiczny model cnót sędziowskich
Rocławska, Anna
This article explores judicial independence in light of a deontological model of virtues. It analyses judicial decisions and attitudes in the process of application of law, arguing that their aspirations to pursue judicial virtues are a secondary requirement against an overriding demand for abiding by law. The thesis is that judicial independence is a kind of a system presupposition that judges have some qualities which help them not only to fulfil their duties, but also to rise to ethical challenges during adjudication. The author recalls two theories of judicial reasoning in hard cases and tries to answer the question which of the theoretical models – by H. L. A. Hart or R. Dworkin – proposes a better characteristic of the judicial practice in the Polish justice system.; W niniejszym artykule autorka rozważa niezawisłość sędziów w świetle modelu deontologii cnót. Analizuje ich decyzje i postawy w toku stosowania prawa, argumentując, że aspiracje, by realizować sędziowskie cnoty, mają charakter wtórny względem nadrzędnych wymogów przestrzegania prawa. Stawia tezę, że przestrzeń niezawisłości stanowi wyraz swoistego zaufania ustrojodawcy, iż sędziowie posiadają dyspozycje, które umożliwiają nie tylko wywiązywanie się z obowiązków, lecz także sprostanie wyzwaniom etycznym podczas orzekania. Przywołuje teorie orzekania w trudnych przypadkach autorstwa H. L. A. Harta i R. Dworkina oraz próbuje odpowiedzieć na pytanie, który z teoretycznych modeli – Hartowski czy Dworkinowski – lepiej charakteryzuje praktykę orzeczniczą polskiego wymiaru sprawiedliwości.
2017-01-01T00:00:00ZPozytywna wartość osobowości. Pawła Nowgorodcewa idealizm prawny
http://hdl.handle.net/11089/22397
Pozytywna wartość osobowości. Pawła Nowgorodcewa idealizm prawny
Daniłkina, Natalia
Pavel Novgorodtsev was a professor of jurisprudence, politician, and a major representative of Russian philosophy of law. At the turn of the 20th century he recognised a crisis of the positivist juridical doctrine and an increased demand in the philosophy of law, which he identified as the doctrine of natural law. According to Novgorodtsev, the new doctrine of natural law was to embrace a set of moral concerns about the existing law. He elaborated his conception on a basis of broadly construed philosophical idealism – from Kant to philosophically “modernised” Russian Christian orthodoxy. The paper outlines Novgorodtsev’s philosophy of law and reveals its specific features in comparison with relevant west-European theories, as well as in connection with a pronounced personalistic trend in Russian philosophy.; Paweł Nowgorodcew był profesorem prawa, działaczem politycznym i jednym z czołowych przedstawicieli rosyjskiej filozofii prawa. Na przełomie wieków XIX i XX zauważył kryzys doktryny pozytywizmu prawniczego i wzrost zapotrzebowania na nową filozofię prawa, którą utożsamiał z doktryną prawa naturalnego. Według Nowgorodcewa nowa doktryna prawa naturalnego miała zawierać w sobie zbiór ideałów moralnych w stosunku do treści prawa pozytywnego. Swoją koncepcję autor ten budował na fundamencie szeroko pojmowanego idealizmu filozoficznego: od Kanta do filozoficznie „zmodernizowanej” rosyjskiej ortodoksji chrześcijańskiej. W artykule przedstawiono zarys filozofii prawa Nowgorodcewa i ujawniono jej cechy szczególne w porównaniu z wybranymi teoriami zachodnioeuropejskimi, a także w związku z wyraźną tendencją personalistyczną w filozofii rosyjskiej.
2017-01-01T00:00:00ZFilozofia praw podmiotowych
http://hdl.handle.net/11089/22396
Filozofia praw podmiotowych
Raburski, Tomasz
Rights are one of the fundamental concepts in philosophy of law, ethics, and political philosophy. However, in Polish language the general research on rights has been neglected. Most of the scholars are concerned with the specific kinds of rights (e.g. human rights, constitutional rights) and not rights as a basic philosophical concept. This article investigates the differences between Polish and English theoretical discourses on rights. It stresses the philosophical importance of this concepts and outlines the crucial issues that have to addressed.; Prawa podmiotowe (ang. rights) są jednym z czołowych pojęć w anglosaskiej filozofii prawa, filozofii politycznej i etyce. Polski dyskurs filozoficzny zajmuje się najczęściej szczegółowymi problemami lub typami praw podmiotowych (prawa człowieka, prawa konstytucyjne), brakuje natomiast refleksji filozoficznej nad prawami podmiotowymi w ogólności. Refleksję taką można odnaleźć w piśmiennictwie cywilistycznym i konstytucjonalistycznym. W artykule wskazano na różnice w polskim i angielskim dyskursie na temat praw podmiotowych, starano się połączyć różne obszary refleksji nad tymi prawami (w szczególności prawa, etyki i polityki) oraz wskazano na ich filozoficzny potencjał i zasadnicze kwestie problemowe.
2017-01-01T00:00:00ZDwa rodzaje pozytywności prawa
http://hdl.handle.net/11089/22395
Dwa rodzaje pozytywności prawa
Leszczyński, Jerzy
Assuming that law should be understood as the positive law exclusively leads to a theoretical problem of how to explain the phenomenon of judicature as something distinct from the positive law. The division between making and applying the law is the reason why the positivity (specificity) of law presents itself differently in those two domains. The positivity of law, as an effect of making the law, is the positivity of law text, whereas the applied law has its positivity in its content. As those two expressions of law positivity are uncomparable, at the same time it allows maintaining a relatively coherent concept of law.; Rozumienie prawa jako prawa pozytywnego skutkuje teoretycznym problemem wyjaśnienia fenomenu judykatury jako czegoś odrębnego od prawa pozytywnego. Odmienność perspektyw tworzenia i stosowania prawa powoduje, że pozytywność (określoność) prawa przedstawia się w nich różnie. Pozytywność prawa jako efekt stanowienia to pozytywność tekstu prawa, natomiast pozytywność prawa, które jest zastosowane, to pozytywność treści prawa. Niewspółmierność tych przejawów pozytywności prawa pozwala zachować zasadniczą spójność pojęcia prawa.
2017-01-01T00:00:00Z