Zasada specjalności w europejskim nakazie aresztowania – między gwarancją ochrony a bezkarnością

Abstract

The article addresses the legal function of the speciality rule within extradition proceedings, with particular emphasis on the European Arrest Warrant. Its objective is to delineate the scope of limited prosecution and to identify interpretative challenges arising in judicial practice. The analysis focuses on the normative framework defining the application of the speciality rule. The authors, considering contemporary doctrinal approaches, examine the purpose and legal justification of this rule, rooted in the protection of fundamental rights and freedoms. The article initiates a broader discussion on potential reforms aimed at improving the current system of inter-state cooperation.

Artykuł analizuje problematykę funkcji zasady specjalności w odniesieniu do procedury ekstradycyjnej, a w szczególności europejskiego nakazu aresztowania. Celem opracowania jest przedstawienie istoty ograniczonego ścigania oraz pokazanie problemów związanych z praktyką orzeczniczą powyższego zagadnienia. Opracowanie koncentruje się na uchwyceniu ram, które wyznaczają określony zakres oddziaływania zasady specjalności. Autorzy, uwzględniając współczesne ujęcie doktrynalne, starają się zbadać celowość powyższej zasady, która osadzona jest na gruncie przestrzegania podstawowych praw i wolności człowieka. Artykuł stanowi wstęp do refleksji nad możliwymi zmianami, jakie mogłyby usprawnić współczesny system współpracy między państwami.