Muzyczność jako ślad wydarzeń historycznych we współczesnym dramacie polskim

Abstract

Artykuł analizuje rolę muzyczności w przedstawianiu wydarzeń historycznych we współczesnym polskim dramacie. Muzyka jest nie tylko wehikułem ideologicznym, ale przede wszystkim jednym z mediów przekazu pamięci i wspomnień, śladem wydarzeń minionych, które odbijają się w teraźniejszości. Ta właśnie kategoria „odbicia” lub inaczej rezonowania upodabnia pojawianie się muzyki w tekstach do echa. Jego istotą jest umiejętność przekazywania emocji, które nie zawsze mogą zostać wyjaśnione za pomocą słów i pozostają często na poziomie przeżycia. Dlatego to właśnie muzyczność stanowi filtr, przez który krytycznie odczytywane są teksty współczesnych polskich dramatopisarzy. W tym wypadku używamy terminu muzyczność w jego szerokim znaczeniu. Muzyczność w tekstach dramatycznych obejmuje nie tylko same utwory muzyczne, ale także całą sonosferę. Muzyczność to potężny sposób przedstawienia polskiej historii we współczesnym dramacie na różnych płaszczyznach.

The article analyzes the role of musicality in presenting historical events in contemporary Polish drama. Music is not only an ideological vehicle but above all one of the medias for transmitting memory, a trace of past events that are reflected in the present. It is this category of reflection, or resonance, that makes the appearance of music in dramatic texts similar to an echo. Its essence is the ability to convey emotions that cannot always be explained with words and often remain at the level of experience. That is why musicality serves as a filter through which the texts of contemporary Polish playwrights are being critically analyzed. In this case, we use the term musicality in its broad sense. Musicality in dramatic texts covers not only the musical pieces themselves but also the entire sonosphere. Musicality is a powerful way of presenting Polish history in contemporary drama on various levels.