Twórczość Wacława Grubińskiego. W kręgu zależności i fascynacji

Abstract

Przedmiotem dysertacji jest twórczość Wacława Grubińskiego (1883–1973), dramaturga, prozaika i publicysty, którego działalność pisarska przypadła na półwiecze 1904–1953. Na jego dorobek złożyło się dziewiętnaście utworów scenicznych, dziewięć zbiorów nowel, dwie powieści, tom wspomnień łagrowych, nadto wiele drobniejszych pozycji (felietonów, recenzji literackich, krytyk teatralnych) wydanych osobno lub rozsianych po czasopismach krajowych i emigracyjnych, z którymi twórca w różnych latach współpracował. Rozprawa składa się z czterech części. W rozdziale pierwszym przypomniano podstawowe fakty z życia i twórczości Grubińskiego, zestawiono opinie współczesnych o pisarzu i jego dziełach oraz zasygnalizowano problemy badawcze będące przedmiotem szczegółowych rozważań w następnych partiach rozprawy. Rozdział drugi poświęcono charakterystyce modernistycznego dorobku autora. Komparatystyczna formuła tej części rozprawy pozwala ukazać proces uwalniania się omawianej twórczości od wpływów Stanisława Przybyszewskiego. W rozdziale trzecim autorka stara się zakreślić obszar erudycyjnych zainteresowań Grubińskiego starożytnością (biblijną i klasyczną), opisać sposoby funkcjonowania wątków i motywów antycznych w strukturze artystycznej jego dzieł, jak również wskazać źródła inspirujące genezę prezentowanych utworów. W rozdziale czwartym omówiono komediową i nowelistyczną twórczość autora z okresu dwudziestolecia międzywojennego w aspekcie jej związków z ówczesnymi przemianami obyczajowymi w sferze życia erotycznego.