Analiza dorobku publikacyjnego jednego roku wydawniczego na podstawie repertuaru książki literackiej w Polsce w 1992 r.

Abstract

Celem rozprawy jest zbadanie, jakie i jak długie jest życie książki w Polsce po ukazaniu się jej na rynku wydawniczo-księgarskim. Dokonano tego na przykładzie powieści wydanych w Polsce w 1992 roku. W wyniku selekcji materiału badawczego pominięte zostały: poezja, dramat, tzw. „książki chwili”, biografie. Z badań wykluczona została ponadto literatura dla dzieci i młodzieży oraz lektury szkolne. Z tego pozostało 1485 książek, które poddane zostały gruntownej analizie. Do rozprawy dołączono aneks składający się z 1485 opisów bibliograficznych pozycji będących przedmiotem badań. Podstawowym założeniem metodologicznym było wykorzystanie informacji już zastanych, czyli tych, które nie powstały w celu przeprowadzenia jakichkolwiek analiz. Uwolnienie badań od informacji, które mogą być bardzo subiektywne, pozwoliło na uzyskanie obiektywnego i rzetelnego obrazu sytuacji książki w Polsce początku lat dziewięćdziesiątych. Główną techniką badawczą zastosowaną przy badaniu roku wydawniczego 1992 była analiza istniejących już (tzn. takich, które nie powstały specjalnie w celu badania czytelnictwa) dokumentów. W celu uzyskania w miarę pełnego obrazu sytuacji książki w analizowanym czasie i miejscu wykorzystano np. statystyki wydawnicze (głównie „Ruch Wydawniczy w Liczbach” i „Przewodnik Bibliograficzny”) pozwalające na sprawdzenie, co zostało w danym roku wydane. Badania stricte czytelnicze wykonane zostały za pomocą analizy kart książek lub komputerowych wydruków dotyczących czytelnictwa w dwóch bibliotekach publicznych.