Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorKrakowiak, Anna
dc.date.accessioned2025-06-12T14:11:06Z
dc.date.available2025-06-12T14:11:06Z
dc.date.issued2023-12-30
dc.identifier.issn2391-8551
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/55705
dc.description.abstractThe article is an attempt to analyze a hitherto undescribed series of educational digital games for children „Komputerowa Gratka 3D” (Egmont Polska 2006– 2010) in terms of their cultural functions. For this purpose, the author adapts the methodology of new media studies in pedagogical sciences formulated by Janusz Gajda to the subject of games studies. She reflects on four selected titles in chronological order: Magiczna kula Papatki (2006), Przygoda w piramidzie (2007), Porwanie Łakomczucha (2008), Zaczarowana księga (2010). The conclusion reveals the predominant presence of the ludic and dissemination function of a variety of content, with positive and negative aspects.en
dc.description.abstractArtykuł stanowi próbę analizy nieopisanej dotychczas serii edukacyjnych gier cyfrowych dla dzieci „Komputerowa Gratka 3D” (Egmont Polska 2006–2010) pod kątem kulturotwórczych funkcji. W tym celu autorka adaptuje metodologię badań nowych mediów w naukach pedagogicznych sformułowaną przez Janusza Gajdę na grunt groznawczy. Rozważań dokonuje na czterech wybranych tytułach w porządku chronologicznym: Magiczna kula Papatki (2006), Przygoda w piramidzie (2007), Porwanie Łakomczucha (2008), Zaczarowana księga (2010). Konkluzja ujawnia dominującą obecność funkcji ludycznej i upowszechniającej różnorodne treści z wyszczególnieniem zarówno pozytywnych jak i negatywnych aspektów.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesReplay. The Polish Journal of Game Studies;1en
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
dc.subjectvideo gamesen
dc.subjectserious gamesen
dc.subjectedutainmenten
dc.subjectpedagogyen
dc.subjectcultural functionsen
dc.subjectJanusz Gajdaen
dc.subjectEgmont Polskaen
dc.subjectPapatkaen
dc.subject„Komputerowa Gratka 3D”en
dc.subjectgry wideopl
dc.subjectgry poważnepl
dc.subjectgry edukacyjnepl
dc.subjectpedagogikapl
dc.subjectfunkcje kulturotwórczepl
dc.subjectJanusz Gajdapl
dc.subjectEgmont Polskapl
dc.subjectPapatkapl
dc.subject„Komputerowa Gratka”pl
dc.titleEdukacyjne gry wideo w perspektywie kulturotwórczej na przykładzie serii „Komputerowej Gratki 3D”pl
dc.title.alternativeEducational video games in a cultural perspective on the example of the series “Komputerowa Gratka 3D”en
dc.typeArticle
dc.page.number21-36
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzkipl
dc.identifier.eissn2449-8394
dc.referencesAfrykańskie Czary PC (29 czerwca 2007). https://www.gry-online.pl/gry/afrykanskie-czary/zd1fdb (data dostępu: 21 czerwca 2023).pl
dc.referencesAndrosiuk, Ł.W. (2021). „Press Y to Quit the Game, or X to Resume...”: on Game Culture in the Context of Hermeneutics of Didactical Experience. Kultura i Edukacja, 134, 123–138.pl
dc.referencesBabecki, M. (2018). Gry cyfrowe jako przedmiot badań w naukach o mediach. Studia Medioznawcze, 1(72), 45–55.pl
dc.referencesChojnacki, M.M. (2019). Interfejs. W: K. Prajzner (red.), Wprowadzenie do groznawstwa (s. 97–125). Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.pl
dc.referencesChojnacki, M.M. (2020). Sprawczość w grach wideo jako kategoria estetyczna, praca doktorska. Uniwersytet Łódzki. https://dspace.uni.lodz.pl/bitstream/handle/11089/37725/Marcin%20M.%20Chojnacki%20Rozprawa%20Doktorska.pdf?sequence=1&isAllowed=y (data dostępu: 19 grudnia 2022).pl
dc.referencesDondlinger, M.J. (2007). Educational Video Game Design: A Review of the Literature. Journal of Applied Educational Technology, 1(4), 21–31.pl
dc.referencesGajda, J. (2014). Media w edukacji. Kraków: Wydawnictwo Impuls.pl
dc.referencesGłuszka, D. (2017). Gry wideo w perspektywie edukacji pozaformalnej i formalnej. Państwo i Społeczeństwo, 3, 71–84.pl
dc.referencesHekman, P. (7 sierpnia 2019). Strzelaniny w El Paso i Ohio. Trump wini gry wideo, branża odpowiada. wyborcza.biz. https://wyborcza.biz/biznes/7,177150,25065175,techporanek-strzelaniny-w-el-paso-i-ohio-trump-wini-gry-wideo.html (data dostępu: 26 sierpnia 2023).pl
dc.referencesKalinowski, M., Litwin, J. (2018). Gry szkoleniowe osadzone w realiach branży piwowarskiej – studium przypadku. Studia i Prace WNEiZ US, 52/3, 211–220.pl
dc.referencesKaliszewska, M., Klasińska, B. (2018). Kompetencje hermeneutyczne w teorii i praktyce akademickiej. Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego.pl
dc.referencesKubiński, P. (2013). Znakowy charakter graficzny interfejsów użytkownika w grach wideo. Przegląd Humanistyczny, 4, 73–81.pl
dc.referencesKulawiński, M. (2022). Psychologia gier wideo. Wydawnictwo SELF–PUBLISHER.pl
dc.referencesMatusiak, R. (2015). Gry jako źródło zachowań niepożądanych wśród młodzieży. Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne, 4, 99–110.pl
dc.referencesNiedenthal, S. (2009). What We Talk About When We Talk About Game Aesthetics, Breaking New Ground: Innovation in Games, Play, Practice and Theory. Proceedings of DiGRA 2009. http://www.digra.org/wp-content/uploads/digital-library/09287.17350.pdf (data dostępu: 19 grudnia 2022).pl
dc.referencesOkan, Z. (2003). Edutainment: is learning at risk? British Journal of Educational Technology, 3, 255–264.pl
dc.referencesOkoń, W. (1998). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.pl
dc.referencesPłoszyński, Z. (2012). Agresja gier komputerowych. Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa, 1, 73–79.pl
dc.referencesRoszkowski, W. (2023). Historia i Teraźniejszość 2. Kraków: Wydawnictwo Biały Kruk.pl
dc.referencesSiedlecka, E. (11 listopada 2013). Gra „GTA” nie dla dzieci. wyborcza.pl. https://wyborcza.pl/7,134154,14933797,gra-gta-nie-dla-dzieci.html (data dostępu: 26 sierpnia 2023).pl
dc.referencesSkibińska, M. (2010). „Edutainment” jako metoda edukacji przyszłości (teraźniejszości). Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja: kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej, 2, 57–64.pl
dc.referencesSurdyk, A. (2008). Edukacyjna funkcja gier w dobie „cywilizacji zabawy”. Homo Communicativus, 3(5), 27–46.pl
dc.referencesSzczepański, J. (1963). Socjologiczne zagadnienia wyższego wykształcenia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.pl
dc.referencesSzczęsna, A., Tomaszek, M. (2012). Projekt ewaluacji gry poważnej dla dzieci zorientowanej na cele psychologiczne. Studia Informatica, 4, 43–57.pl
dc.referencesŚwiątek, P. (2014). Rodzaje gier użytkowych (serious games oraz ich zastosowanie w edukacji – opis zjawiska. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura, 6, 95–105.pl
dc.referencesVester, F. (2006). Myślenie, uczenie się, zapominanie. Bydgoszcz: Wydawnictwo Glossarium.pl
dc.contributor.authorEmailanna.krakowiak2@edu.uni.lodz.pl
dc.identifier.doi10.18778/2391-8551.10.02
dc.relation.volume10


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0