Zatrudnienie tymczasowe na podstawie umów cywilnoprawnych – ocena regulacji prawnej

Abstract

Zatrudnienie tymczasowe na podstawie umów cywilnoprawnych budzi poważne wątpliwości. Zdaniem autora agencje pracy tymczasowej, ze względu na swoją specyfikę, powinny zatrudniać jedynie na podstawie umów o pracę. Delegowanie do pracy na podstawie umów prawa cywilnego może być realizowane tylko w formule pośrednictwa. A więc agencja pracy tymczasowej staje się agentem osoby zatrudnionej i w jej imieniu ustala warunki kontraktu. Przy takim założeniu jakiekolwiek ograniczenia ustawowe dotyczące warunków zatrudnienia stanowią naruszenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej wynikającej z Konstytucji. Dotyczy to także konieczności przekazywania związkom zawodowym informacji na temat warunków, na jakich ma być realizowana umowa o współpracę. Regulacje te sprawiają, że cywilnoprawny sposób wykonywania pracy staje się fikcją. Natomiast zatrudnienie może być uznane za naruszenie przepisów Kodeksu pracy.

Temporary employment on the basis of civil law contracts raises serious doubts. According to the Author, temporary employment agencies, due to their specificity, should employ only on the basis of labour law contracts. Assigning people to work on the basis of civil law contracts can be carried out only in the mediation formula. Thus, the temporary employment agency becomes the agent of the employed person, and on his behalf sets the terms of the contract. Under this assumption, any statutory restrictions on the terms and conditions of employment constitute a violation of the freedom to conduct a business resulting from the Constitution. This also applies to the need to provide trade unions with information on the conditions under which the cooperation agreement is to be implemented. These regulations make the civil law way of doing work a fiction. On the other hand, employment may be considered a violation of the provisions of the Labour Code.