A fixed-term contract as a threat to the rights of temporary workers

Abstract

Praca tymczasowa została uregulowana w Ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz.U. z 2003 r., Nr 166, poz. 1608). Pozwala na zatrudnienie pracownika tymczasowego na podstawie umowy o pracę na czas określony oraz umowy cywilnoprawnej. Z punktu widzenia podstawy dwóch kategorii uprawnień pracowniczych osoby pracujące na pod-stawie umowy zlecenia nie są pracownikami w rozumieniu prawa pracy, a tym samym ich prawa pracownicze w zakresie szeroko rozumianego ubezpieczenia społecznego są minimalne. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku pracowników tymczasowych zatrudnionych na czas określony. Zgodnie z przepisami prawa pracy osoby te są pracownikami i na tej podstawie mają prawo do przywilejów pracowniczych oraz świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Analizowany problem dotyczy kwestii zawierania jednodniowych umów na czas określony z pracownikami tymczasowymi. Z punktu widzenia przepisów ww. ustawy oraz Kodeksu pracy nie ma przeciwwskazań do zawierania takich umów krótkoterminowych.

Temporary work was regulated in the Act of 9 July 2003 on the Employment of Temporary Workers (Journal of Laws of 2003, No. 166, item 1608) allowing to hire a temporary worker based on a fixed-term employment contract and a civil law contract. According to the provisions of labour law, these persons are employees and on this basis “have the right to employee privileges” and “social security benefits”. The problem analyzed by the author concerns the issue of concluding one-day fixed-term contracts with temporary employees. From the point of view of the provisions of the above-mentioned Act on the Employment of Temporary Workers and the Labour Code, there are no contraindications to concluding such short-term contracts. In the event of illness, the temporary worker does not acquire, for example, the right to sickness benefit or sickness benefit itself.