Ein geselliger Misanthrop: das Verlangen nach Räumen des Zusammenlebens im Werk THOMAS BERNHARDS

Abstract

In diesem Artikel wird argumentiert, dass das Konzept des Zusammenlebens eine zentrale Rolle in den Werken des österreichischen Schriftstellers THOMAS BERNHARD spielt. Somit soll die verbreitete Vorstellung widerlegt werden, es handle sich um eine negative und von Misanthropie geprägte Literatur. Der Beitrag stützt sich auf einige Postulate der Ästhetischen Theorie THEODOR W. ADORNOS, die die Bedeutung der negativen Komponente in BERNHARDS Literatur beleuchten. Ebenso wird diese Interpretation mit KLAUS P. HANSENS Kollektivtheorie in Beziehung gesetzt. Dabei wird die Rolle von Kunst und Literatur bei den Neugestaltungen von Räumen des Zusammenlebens hervorgehoben.

This article argues that the concept of coexistence plays a central role in the works of the Austrian writer THOMAS BERNHARD, thus refuting the widespread notion that his literature is characterized by negativity and misanthropy. The article is based on some postulates of THEODOR W. ADORNO’S Aesthetic Theory, which elucidate the negative component in Bernhard‘s literature. This interpretation is also related to KLAUS P. HANSEN’S collective theory. Thus, the role of art and literature in redesigning spaces of coexistence is emphasized.

Niniejszy artykuł dowodzi, że koncepcja koegzystencji odgrywa kluczową rolę w twórczości austriackiego pisarza THOMASA BERNHARDA. Celem jest obalenie powszechnego poglądu, że jego literatura jest negatywna i nacechowana mizantropią. Artykuł opiera się na niektórych postulatach Teorii estetycznej THEODORA W. ADORNO, które rzucają światło na znaczenie negatywnego komponentu w utworach BERNHARDA. Interpretacja ta jest również powiązana z teorią kolektywizmu KLAUSA P. HANSENA. Podkreślona zostaje rola sztuki i literatury w przeprojektowywaniu przestrzeni współistnienia.