O wynikającym z art. 217 w związku z art. 8 ust. 2 obowiązku bezpośredniego stosowania Konstytucji RP

Abstract

Opracowanie poświęcone jest obowiązkowi bezpośredniego stosowania Konstytucji w odniesieniu do wyznaczenia granic stanowienia danin publicznych jako dochodów państwa i samorządu terytorialnego. Chodzi zwłaszcza o odróżnienie danin od kar pieniężnych, sprecyzowanie budowy ustawy daninowej jako gwarancji przewidywalności kwoty należnej do zapłaty, a także gwarancji zasady in dubio contra fisco w przypadku danin innych niż podatki. W tekście wskazano także na granice stanowienia danin, których cel pozafiskalny przeważa nad celem fiskalnym, a co za tym idzie – na granice pomiędzy daninami a wywłaszczeniem na cele publiczne w rozumieniu art. 21 ust. 2 Konstytucji. Wskazano również na obowiązek bezpośredniego stosowania Konstytucji przez wszystkie organy i sądy w przypadku rozciągnięcia Ordynacji podatkowej na pobór innych niż podatki danin publicznych. Analiza tych zagadnień oparta jest na podstawie, jaką jest wywodzona z art. 8 ust. 2 Konstytucji zasada autonomiczności terminów i zwrotów językowych używanych w Konstytucji. Konieczne było także wskazanie na miejsce tzw. pojęć zastanych w procesie bezpośredniego stosowania ustawy zasadniczej.