Prozodia semantyczna w dyskursie politycznym (porównanie polsko-słowackie)

Abstract

The article presents the issue of semantic prosody in political discourse in a confrontative Polish-Slovak perspective. The objects of the description are lexical units having positive or negative semantic prosody in a specific context. This phenomenon, identified in the work by Louw (1993) and developed by Sinclair (2003, 2004), consists in lexical units (mainly verbs and adjectives) acquiring a value as a result of textual connectivity with other units. The aim of this text is to show that semantic prosody can also be common to other parts of speech, as indicated by the given examples of adjectives, adverbs, and nouns occurring in the texts of programs of Polish and Slovak political parties. This material was chosen because programs are a genre in which political parties communicate the vision of political order they are creating.

Artykuł przedstawia zagadnienie prozodii semantycznej w dyskursie politycznym w ujęciu konfrontatywnym polsko-słowackim. Przedmiotem opisu są jednostki leksykalne mające w określonym kontekście pozytywną lub negatywną prozodię semantyczną. To zjawisko, zidentyfikowane w pracach Louwa (1993) i rozwinięte przez Sinclaira (2003, 2004), polega na nabieraniu przez jednostki leksykalne (głównie czasowniki i przymiotniki) wartościującego zabarwienia w efekcie łączliwości tekstowej z innymi jednostkami. Celem tekstu jest wskazanie, że prozodię semantyczną mogą mieć też inne części mowy, na co wskazują przywołane przykłady przymiotników, przysłówków i rzeczowników, występujących w tekstach programów polskich i słowackich partii politycznych. Materiał ten został wybrany dlatego, że programy są gatunkiem, w którym partie polityczne przekazują wizję kreowanego przez siebie porządku politycznego.