Ja–Nieskończoność–Inny w Emmanuela Levinasa filozofii transcendencji

Abstract

Celem rozprawy jest przedstawienie zasadniczych, filozoficznych wątków myśli Emmanuela Levinasa — w perspektywie dwóch zasadniczych idei: idei możliwości pogodzenia jednostkowości człowieka z uniwersalnością sensu oraz idei przezwyciężenia nihilizmu. Praca ma zasadniczo charakter problemowy, lecz układ problemowy autor wiąże niekiedy ściśle z ewolucją myśli Levinasa (charakterystyczna dla myśli Levinasa ewolucja wydobywa pewne określające ją zasadnicze napięcia, sprzeczności). W pierwszej części rozprawy przedstawiona została Levinasowska kategoria bytu w historycznym kontekście jej powstania, czyli wraz z porzuconą później koncepcją podmiotu jako hipostazy. W części drugiej omówiono koncepcję bycia-w-świecie w oparciu o rozumienie podmiotu i jego podmiotu jako Tego-samego. Nową koncepcję podmiotu, wiążącą się ściśle z problemem Drugiego i Boga, autor zanalizował w trzeciej części, poświęconej transcendencji etycznej jako relacji z Drugim i Bogiem. W zakończeniu podjęto próbę wysnucia ostatecznych wniosków z analizy myśli Levinasa.