O pozycji chrematonomastyki w Skandynawii

Abstract

The subject of this article is the current state of research on chrematonyms in the Nordic countries, i.e. Denmark, Iceland, Norway, Sweden and the Faroe Islands. Chrematonomastics, unlike anthro- and toponomastics, has not yet established itself among the Nordic onomasticians. The author presents terminological problems faced by Nordic researchers trying to determine the scope of meaning of the Swedish term övriga namn (‘other proper names’), used by Scandinavians to designate chrematonyms. The proposals of two prominent Scandinavian onomasticians (K. Leibring and B. Pamp) regarding the creation of more precise subcategories of other proper names, which in the long run would facilitate more in-depth research on this group of onyms, are also described.

Przedmiotem niniejszego artykułu jest dotychczasowy stan badań nad chrematonimami w krajach nordyckich, tj. Danii, Islandii, Norwegii, Szwecji oraz na Wyspach Owczych. Chrematonomastyka, w przeciwieństwie do antro- i toponomastyki, nie ma jeszcze ugruntowanej pozycji wśród nordyckich onomastów. Autorka przedstawia problemy terminologiczne, z którymi mierzą się nordyccy badacze, próbujący ustalić zakres znaczeniowy szwedzkiego terminu övriga namn (‘pozostałe nazwy własne’), używanego przez Skandynawów jako określenia chrematonimów. Opisane zostały propozycje dwóch znanych onomastów skandynawskich (K. Leibring oraz B. Pampa) dotyczące wyznaczenia precyzyjnych podkategorii pozostałych nazw własnych, które w dalszej perspektywie miałyby ułatwić prowadzenie bardziej pogłębionych badań nad tą grupą onimów.