Prawo do bycia offline podstawowym prawem pracowników pracujących zdalnie

Abstract

Ponad trzy lata temu świat stanął w obliczu pandemii COVID-19. Większość krajów świata zjednoczyła się, by wspólnie przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się wirusa SARS-CoV-2. Wprowadzono wiele obowiązkowych oraz fakultatywnych rozwiązań, mających na celu powstrzymanie pandemii. Jednym z nich było zalecenie wystosowane do pracodawców, aby zlecili pracownikom – w miarę możliwości – wykonywanie pracy w formie zdalnej (tzw. home office). Dzięki temu duża część osób mogła pozostać w domach, co miało prowadzić do zminimalizowania ryzyka zachorowania. Z upływem czasu takie rozwiązanie zaczęto powszechnie stosować jako alternatywę dla pracy świadczonej tradycyjnie, to znaczy stacjonarnie w zakładzie pracy pracodawcy. Wykonywanie pracy w formule home office, z założenia ma działać na korzyść zarówno pracodawców, jak i osób pozostających w stosunku pracy, natomiast nie jest ono pozbawione wad. Można wśród nich wyróżnić m.in. problem ochrony prywatności pracownika lub jego czasu pracy, zwłaszcza w odniesieniu do ochrony jego czasu wolnego. Główna część opracowania będzie skupiać się na przesłankach realizacji prawa do bycia offline. Metodami badawczymi zastosowanymi w poniższym opracowaniu są metoda analizy piśmiennictwa oraz metoda formalno-dogmatyczna.

More than three years ago, the world faced the COVID-19 pandemic. Most of the world’s countries have united to jointly counteract the spread of the SARS-CoV-2 virus. Many mandatory and optional solutions have been introduced to contain the pandemic. One of them was the recommendation addressed to employers to instruct employees – if possible – to work remotely (so-called home office). This allowed a large number of people to stay at home, which was supposed to minimize the risk of getting sick. Over time, this solution has become widely used as an alternative to traditional work, i.e. stationary work at the employer’s premises. While home-office working is intended to benefit both employers and employees, it is not without its disadvantages. These include, among others, the problem of protecting the employee’s privacy or his or her working time, especially with regard to the protection of his or her free time. The main part of the study will focus on the premises for the implementation of the right to be offline. The research methods used in the following study will be the literaturę analysis method and the formal-dogmatic method.