Kanada jako mocarstwo selektywne w okresie rządów Justina Trudeau (2015–2022)

Abstract

Punktem wyjścia artykułu jest założenie, że po zakończeniu zimnej wojny główne teorie opisujące międzynarodową pozycję Kanady przestały właściwie opisywać rolę i znaczenie międzynarodowe tego kraju. Konieczne stało się więc wprowadzenie nowego podejścia – mocarstwowości selektywnej (selective power). Artykuł opisuje jej główne założenia, przede wszystkim wysoką selektywność i hierarchizację pól aktywności międzynarodowej Kanady oraz fakt, że polityka zagraniczna tego kraju jest w coraz większym stopniu zorientowana do wewnątrz, oparta na twardych interesach, racjonalna i pragmatyczna, w której liczy się kalkulacja zysków i strat. Takie cechy są względnie stałe i oderwane od linii politycznej aktualnie sprawującej władzę partii. W kolejnej części artykułu teoria mocarstwowości selektywnej została wykorzystana do zbadania międzynarodowej aktywności Kanady pod rządami Justina Trudeau na wybranych przykładach, w tym w ramach polityki klimatycznej i energetycznej.

The starting point of the article is the assumption that after the end of the Cold War, the main theories describing Canada's international position ceased to adequately describe the country's role and international importance. It therefore became necessary to introduce a new approach - selective power. The article describes its main assumptions, first of all, the high selectivity and hierarchization of Canada's fields of international activity and the fact that the country's foreign policy is increasingly inward-looking, based on hard interests, rational and pragmatic, in which the calculation of profits and losses matters. Such characteristics are relatively constant and detached from the political line of a party currently in power. In the next section of the article, the theory of selective superpower is used to examine Canada's international activity under Justin Trudeau using selected examples, including climate and energy policy.