Udział białek Polycomb w regulacji procesu autofagii w komórkach raka endometrium

Abstract

Rak błony śluzowej trzonu macicy to najczęściej występujący nowotwór ginekologiczny u kobiet. Ze względu na różną skuteczność kliniczną chemioterapii stosowanych w leczeniu raka endometrium, poszukuje się nowych strategii terapeutycznych ukierunkowanych na procesy komórkowe związane z przeżyciem komórek i opornością na stosowaną terapię. Autofagia to wewnątrzkomórkowy mechanizm degradacji, w którym uszkodzone lub przestarzałe organelle są degradowane przez lizosomy. Uważa się, że zaburzenia autofagii mogą odgrywać istotną rolę w nowotworach choć rola autofagii w procesie nowotworzenia jest niejednoznaczna. Ostatnie badania wskazują na potencjalną rolę kompleksów represyjnych Polycomb w regulacji autofagii. Białka BMI-1 oraz RING1A i RING1B są kluczowe dla funkcjonowania kompleksu PRC1, jednak ich znaczenie w kontekście autofagii jest słabo poznane. Głównym celem prezentowanej pracy było określenie wpływu białek BMI-1, RING1A i RING1B na proces autofagii oraz określenie efektywności przeciwnowotworowej inhibitorów białek kompleksu PRC1 w kombinacji z innymi modulatorami autofagii w komórkach raka endometrium HEC-1A i Ishikawa. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na znaczenie białek kompleksu PRC1 w procesie autofagii i apoptozy w komórkach raka endometrium, jednak ich wpływ jest zależny od rodzaju komórek. Zahamowanie aktywności RING1A/B wpływa na indukcję autofagii tylko w komórkach Ishikawa, ale nie indukuje procesu apoptozy, natomiast w komórkach HEC-1A wpływa na indukcję apoptozy. Nie stwierdzono wzrostu efektywności przeciwnowotworowej inhibitorów kompleksu PRC1 w połączeniu z innymi modulatorami autofagii, co sugeruje, że takie połączenie nie stanowi obiecującej strategii przeciwnowotworowej i należy poszukiwać dalszych potencjalnie skuteczniejszych kombinacji związków.