Pontus de Tyard discepolo di Maurice Scéve
Streszczenie
Autor rozprawy poddaje analizie stosunki zachodzące pomiędzy poezją Delie Maurice Sceve'a (1544) a poezją Erreurs amoureuses Pontusa de Tyard (1549, 1551, 1555). Stosunki te, wskazane już przez Flaminiego, Vianeya, Baura, Parturiera, były częściowo przedmiotem badań Raymonda, Chamarda, Saulniera i, ostatnio, Lappa i MacClellanda. Żaden z nich jednak nie poddał badaniu
systematycznemu i szczegółowemu licznych i niepokojących analogii języka i styłu, które dowodzą, iż de Tyard jest uczniem — i to bez wątpienia najlepszym — Sceve'a. Takie stwierdzenia nic nie ujmują głębi oryginalności de Tyarda, który — w podwójnym prądzie platonizmu i petrarkizmu — zachowuje w pełni poetycki walor swej twórczości.