Zarządzanie miastem w erze wiedzy i postępu techniczno-technologicznego po doświadczeniach pandemii COVID–19

Abstract

The article presents considerations related to the necessity of redefining urban policy in the period of civilization overstimulation and the crisis related to the COVID–19 pandemic. The analysis refers to the indication that science and knowledge as well as technical and technological progress create unquestionable opportunities for overcoming crisis situations, such as climate change, related to access to water, obtaining energy, environmental protection or controlling a pandemic. The issue of the necessity of overcoming the resistance of various social groups to the acceptance and implementation of modern ideas and solutions was also raised. The city’s policy should be oriented towards the development of public services, taking into account solutions in line with the smart city concept. The active participation of conscious citizens in deciding on solutions introduced by city authorities is one of the conditions of city development.

W artykule zaprezentowano rozważania związane z koniecznością redefinicji polityki miejskiej w okresie przesilenia cywilizacyjnego oraz kryzysu związanego z pandemią COVID–19. Analiza odnosi się do wskazania, iż nauka i wiedza oraz postęp techniczno‑technologiczny stwarzają liczne szanse na przezwyciężanie sytuacji kryzysowych, chociażby takich jak zmiany klimatyczne oraz zmiany związane z dostępem do wody, pozyskiwaniem energii, ochroną środowiska czy też opanowaniem pandemii. Podniesiona została także kwestia konieczności pokonywania oporu różnych grup społecznych przed akceptacją i implementacją nowoczesnych idei i rozwiązań. Polityka miasta powinna być ukierunkowana na rozwój usług publicznych, uwzględniających rozwiązania wpisujące się w koncepcję smart city. Aktywne uczestnictwo świadomych mieszkańców w decydowaniu o rozwiązaniach wprowadzanych przez władze miejskie jest jednym z warunków rozwoju miasta.