Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorKoza, Katarzyna
dc.contributor.editorBarcz, Anna
dc.contributor.editorPłuciennik, Jarosław
dc.date.accessioned2022-08-22T08:02:36Z
dc.date.available2022-08-22T08:02:36Z
dc.date.issued2021
dc.identifier.issn0084-4446
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/42850
dc.description.abstractThe starting point of this article is an attempt to prove the authenticity of the essential catchword of Julia Fiedorczuk’s ecocriticis, that “with the environmental crisis comes a crisis of the imagination” (citation from Lawrence Buell). In this article, the concept of disaster functions in an ecocritical practice is analysed and how we can avert anthropocentric and deleterious ways of thinking. An important context here is Timothy Morton’s concept of ecomimesis texts and more ecological, ambient poetics, where text reflects real processes which depart from the concept of imaginary nature. Specifically, this paper proves that in the latest poetry volume written by Urszula Zajączkowska, using the example of the volume Piach (2020), that firstly, the anthropocentric view of nature (which underlines the concept of ecomimesis) is abandoned, which, the imagined and servant, is far removed from the actual processes existing in the world. Secondly, the analysis and interpretation of selected texts in the poems confirms that the poetry exhibits a special sensitivity to changes and processes. In turn, this enables us to comprehend the effects of human actions. For this reason, the reader can exercise and practice his imagination, which is helped by the auratic poetics used. These activities facilitate a better understanding of the effects of human activities. Urszula Zajączkowska poetry’s prompts us to imagine how the materiality of the world works in practise and how these tiny atoms created the whole world. Also, this poetry fosters a way of thinking that assumes particular significance in the context of ongoing climate change, without necessarily aspiring for the currently popular apocalyptic themes.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.relation.ispartofseriesZagadnienia Rodzajów Literackich;1
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectZajączkowska Urszulapl_PL
dc.subjectecocriticismpl_PL
dc.subjectecopoeticspl_PL
dc.subjectdark ecologypl_PL
dc.titleWyjść poza wyobrażony koncept natury. Rzecz o "Piachu" Urszuli Zajączkowskiejpl_PL
dc.title.alternativeTo Go Beyond the Imaginary Concept of Nature: About "Piach" Written by Urszula Zajączkowskapl_PL
dc.typeArticlepl_PL
dc.page.number101-116pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Wrocławskipl_PL
dc.identifier.eissn2451-0335
dc.referencesBarcz Anna (2016), Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej, „Śląsk” Wydawnictwo Naukowe, Katowice.pl_PL
dc.referencesBrennek Michał (2019), Czy pogoda pod psem?, „Przekrój”, nr 4(3567), s. 7.pl_PL
dc.referencesFiedorczuk Julia (2015), Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki, Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk.pl_PL
dc.referencesFiedorczuk Julia, Beltrán Gerardo (2015), Ekopoetyka / Ecopoetica / Ecopoetics. Ekologiczna obrona poezji, Biblioteka Iberyjska, Warszawapl_PL
dc.referencesMarzec Andrzej (2018), „Jesteśmy połączonym z sobą światem” — Timothy Morton i widmo innej wspólnoty, „Teksty Drugie”, nr 2, s. 88–101.pl_PL
dc.referencesMorton Timothy (2009), Ecology without Nature. Rethinking environmental aesthetics, Harvard UP, Cambridge–Massachusetts–London.pl_PL
dc.referencesPieczek Urszula, Zajączkowska Urszula (2019), Umiejętność łatwego wybaczania [wywiad], „Znak”, www.miesiecznik.znak.com.pl/urszula-zajaczkowska-umiejetnosc-latwegowybaczania/ [dostęp: 23.02.2021].pl_PL
dc.referencesPluszka Adam, Zajączkowska Urszula (2017), Gdzieś tam jesteśmy. Rozmowa z Urszulą Zajączkowską, „Dwutygodnik”, www.dwutygodnik.com/artykul/7104-gdzies-tam-jestesmy.html [dostęp: 23.03.2021].pl_PL
dc.referencesSzaj Patryk (2020), Po cienkim lodzie (Dahr Jamail: ‘Koniec lodu. Jak odnaleźć sens w byciu świadkiem katastrofy klimatycznej’), „ArtPapier”, nr 14(398), www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=398&artykul=7976 [dostęp: 22.02.2021].pl_PL
dc.referencesSzkłowski Wiktor (2006), Sztuka jako chwyt [w:] Teorie literatury XX wieku. Antologia, red. Burzyńska A., Markowski M.P., tłum. R. Łużny, Znak, Kraków, s. 95–111.pl_PL
dc.referencesSzymborska Wisława (2014), Wystarczy / Enough, Wydawnictwo a5, Kraków.pl_PL
dc.referencesTabaszewska Justyna (2011), Zagrożenia czy możliwości? Ekokrytyka — rekonesans, „Teksty Drugie”, nr 3, s. 205–220.pl_PL
dc.referencesTabaszewska Justyna (2018), Ekokrytyczna (samo)świadomość, „Teksty Drugie”, nr 2, s. 7–16.pl_PL
dc.referencesTabaszewska Justyna (2019), Katastrofy afektywne. Kategoria katastrofy w dyskursie ekokrytycznym i afektywnym — wstępne rozpoznania [w:] Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt, red. Ubertowska A., Korczyńska-Partyka D., Kuliś E., IBL, Olsztyn.pl_PL
dc.referencesUbertowska Aleksandra (2018), „Mowić w imieniu biotycznej wspólnoty”. Anatomie i teorie tekstu środowiskowego/ekologicznego, „Teksty Drugie”, nr 2, s. 17–40.pl_PL
dc.referencesWodecka Dorota, Zajączkowska Urszula (2020), Urszula Zajączkowska nagrodzona za esej „Patyki i badyle”. Mowi: „Wśrod roślin nie ma nienawiści”, „Wysokie Obcasy”, www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,152731,25201327,urszula-zajaczkowska-uciekam-od-lilii-i-roz.html [dostęp: 24.02.2021].pl_PL
dc.referencesZajączkowska Urszula (2020), Piach, Wydawnictwo Warstwy, Wrocław.pl_PL
dc.identifier.doi10.26485/ZRL/2021/64.1/7
dc.relation.volume64pl_PL
dc.disciplineliteraturoznawstwopl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe