Doświadczenie żałoby po dziecku w perspektywie biograficznej

Abstract

Autorka koncentruje się na rekonstrukcji indywidualnych sposobów radzenia sobie z żałobą po stracie dziecka oraz rekonstrukcją społecznych wyobrażeń i postaw względem śmierci dzieci wraz z żałobą po nich. Pytania badawcze dotyczą możliwości braku istnienia więzi z dzieckiem, a tym samym braku poczucia straty/ żałoby? Czy siła więzi z dzieckiem, wpływa na intensywność przeżywania żałoby przez rodzica? Czy istnieją uwarunkowania wpływające na przebieg żałoby? Jeżeli żałoba matek i ojców (nie) jest charakterystyczna ze względu na płeć, to co ją kształtuje, co ma na nią wpływ? W próbie odpowiedzi na powyższe pytania pomocne stały się: technika autobiograficznego wywiadu narracyjnego, konstruktywistyczna teoria ugruntowana i socjologia nowego materializmu oraz posthumanizmu.