Nowomowa – stare narzędzie do nowych celów. Jak skutecznie używać nowomowy do deprecjacji „wroga”?

Abstract

Celem artykułu jest zbadanie, czy język współczesnych polityków zawiera w sobie elementy nowomowy, a także jaką rolę w nowomowie odgrywają emocje. Punktem wyjścia przeprowadzonej analizy jest typologia cech współczesnej nowomowy stworzona przez M. Głowińskiego, wyodrębniająca takie elementy, jak: dychotomiczne widzenie świata, ideę wroga, spiskową wizję świata. Na podstawie typologii M. Głowińskiego, w artykule dokonano analizy werbalnych, jak i niewerbalnych zachowań trzech polityków: Jarosława Kaczyńskiego, Janusza Palikota oraz nieżyjącego już założyciela partii politycznej Samoobrona, Andrzeja Leppera.

The article aims to examine whether the language of contemporary politicians includes elements of newspeak, as well as what role the emotions play in the newspeak. The starting point of the analysis is a typology of characteristics of contemporary Newspeak created by M. Głowiński, that contains such a elements as: dichotomous view of the world, the idea of the enemy, conspiracy vision of the world. On the basis of typology by M. Głowiński, the article analyzes verbal and non-verbal behavior of three politicians: Jaroslaw Kaczynski, Janusz Palikot, and deceased founder of the political party Samoobrona (Self-defence), Andrzej Lepper.