dc.contributor.author | Jaros, Agnieszka | |
dc.date.accessioned | 2021-10-25T10:14:33Z | |
dc.date.available | 2021-10-25T10:14:33Z | |
dc.date.issued | 2021 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/39530 | |
dc.description.abstract | Przystępując do planowania pracy badawczej, skupiłam się przede wszystkim na jej praktycznym celu. Na gruncie własnych rozważań chciałam uzyskać odpowiedź na pytanie, co może sprzyjać pomyślnej resocjalizacji. To zdecydowało o doborze do mojego badania uczestniczek, których sytuację życiową – ze względu na finalne rezultaty interwencji instytucjonalnych – można uznać za „sukces oddziaływań resocjalizacyjnych”, gdyż po opuszczeniu placówki resocjalizacyjnej nie zostały ponownie objęte formalną kontrolą społeczną. Wątki, które podniesione zostały przez uczestniczki badań, zachęciły mnie do „przyjrzenia się” teoriom naznaczania społecznego, jako instrumentowi uwrażliwiającemu interpretację materiału badawczego. Skupiłam się wówczas na procesach naznaczania społecznego i postanowiłam poznać, w jaki sposób uczestniczki doświadczały naznaczania społecznego i jak sobie z nim radziły.
Tym samym, przedmiotem badań uczyniłam procesy naznaczania społecznego, których doświadczyły byłe wychowanki placówek resocjalizacyjnych, a przede wszystkim ich reakcje na te procesy. Celem poznawczym mojego badania uczyniłam zidentyfikowanie konsekwencji naznaczania dla powodzenia procesów resocjalizacyjnych. Natomiast za cel praktyczny obrałam uwrażliwienie pedagogów resocjalizacyjnych na – nie zawsze prorozwojowe – znaczenie reakcji społecznych, do których wszak należą ich oddziaływania w procesie resocjalizacji.
Badania zrealizowałam wykorzystując jedną z metod jakościowych- wywiad narracyjny Fritza Schütza. Przeanalizowałam dziesięć wywiadów narracyjnych uprzednio poddanych szczegółowej transkrypcji.
Analiza materiału empirycznego umożliwiła rekonstrukcję różnych przebiegów procesów naznaczania społecznego i sposobów radzenia sobie z nimi przez uczestniczki badania oraz znaczenie tego dla formowania się ich autodefinicji w następnych latach, gdy już wkroczyły w dorosłość. Uogólnienia wyprowadzone z doświadczeń życiowych narratorek umożliwiły sformułowanie przesłanek dla modyfikacji działań resocjalizacyjnych na poziomie instytucjonalnym i systemowym. | pl_PL |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
dc.subject | placówki resocjalizacyjne | pl_PL |
dc.subject | teorie naznaczania społecznego | pl_PL |
dc.subject | etykiety | pl_PL |
dc.subject | deetykietyzacja | pl_PL |
dc.subject | byłe wychowanki | pl_PL |
dc.title | Naznaczone. Radzenie sobie z etykietami w narracjach byłych wychowanek placówek resocjalizacyjnych | pl_PL |
dc.type | PhD/Doctoral Dissertation | pl_PL |
dc.page.number | 259 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | Wydział Nauk o Wychowaniu, Uniwersytet Łódzki | pl_PL |
dc.contributor.authorEmail | agnieszka.jaros@now.uni.lodz.pl | pl_PL |
dc.dissertation.director | Urbania-Zając, Danuta | |
dc.dissertation.director | Gulczyńska, Anita | |
dc.dissertation.reviewer | Matysiak-Błaszczyk, Agata | |
dc.dissertation.reviewer | Piekarski, Jacek | |
dc.date.defence | 2021-11-04 | |
dc.discipline | pedagogika | pl_PL |