Streszczenie
Regulacja czasu pracy w Japonii napotyka dwa wyzwania: długie godziny pracy
i przestarzałe regulacje, niedostosowane do rosnącej liczby pracowników umysłowych
(white-collar workers). Niniejszy tekst ukazuje ewolucję regulacji czasu pracy w kierunku
skrócenia maksymalnych norm z 48 do 40 godzin i wprowadzenia różnych elastycznych
systemów czasu pracy. Pomimo że przeciętny czas pracy zmniejszył się w ciągu ostatnich
trzech dekad, jego długość w odniesieniu do pracowników umysłowych wciąż pozostaje
w Japonii problemem socjalnym.
Długi czas pracy powoduje niską produktywność pracowników umysłowych, utrudnia
zbalansowanie pracy i życia oraz równe zatrudnienie obydwu płci. Rząd przedłożył
projekt reformy czasu pracy w 2015 r. Powinna ona prowadzić nie tylko do modernizacji
unormowań czasu pracy, lecz także do rewizji tradycyjnego modelu pracy zakorzenionego
w japońskim społeczeństwie.