Interpretacja tekstów w różnych dyskursach

Abstract

W ujęciu komunikatywistycznym dyskurs to obszar sensów powstałych wskutek interpretacji tekstów, które to sensy pozostają w naszej pamięci i są aktywowane w miarę potrzeb komunikacyjnych. Sensy tworzące dany dyskurs stanowią swoistą bazę odniesienia – własną logikę. Zatem musimy się nauczyć, jak uczestniczyć w poszczególnych dyskursach. Uwzględniając ogólny cel komunikacyjny i swoistą bazę odniesienia sensu, wyróżniliśmy dyskursy: potoczny, naukowy, urzędowy, publicystyczny i artystyczny, w obrębie których można wyróżniać tematycznie węższe subdyskursy. Teksty tworzone w obrębie poszczególnych dyskursów i subdyskursów mogą mieć formę zarówno werbalną, jak i wizualną. Każdy dyskurs wprowadza odmienne reguły interpretacji, których uczestnik musi się nauczyć. Dyskursy rozwijają się i istnieją we własnych polach interpretacyjnych. Uczestnictwo w dyskursie równocześnie rozszerza i usprawnia jego pole interpretacyjne. Kiedy człowiek nie uczestniczy w danym dyskursie, to z tego dyskursu wypada. Pamiętać trzeba, że ludzie mają różny stopień gotowości uczestniczenia w poszczególnych dyskursach.

In terms of communicativism, a discourse is a space of meanings created by interpreting the work – its points remaining in our memory and being evoked only to the degree demanded by our communicational needs. Meanings forming an exemplary discourse constitute a reference base, therefore a specific logic. One must learn how to participate in individual discourses. Considering the general communicational goal and a specific reference base of meaning we can distinguish colloquial, scientific, official, journalistic and artistic discourse. Each of these can contain a specific sub-discourse. Works created within individual discourse or sub-discourse can take both – verbal and visual form and introduce a different set of rules of interpretation, which must be learnt by the person participating in it. Discourses develop and exist in their own interpretational field – widened and improved by its participants. People who do not constantly take part in given discourse fall out of line with its convention. However, we ought to remember that people have different degrees of willingness to participate in each discourse.