Balkan Candidate Countries Running for Fiscal Consolidation: Legal Frameworks vs. Economic Results

Abstract

The subject of this paper is four Balkan countries (Albania, Serbia, Macedonia, and Montenegro) that are determined to join the European Union. More particularly, it looks at their work towards accomplishing the political, legal and economic requirements for the EU. Thus, the legislation with the EU Fiscal Compact is the prime focus. Methodologically, the research is based on an assessment of fiscal and monetary legal documents, evaluating the stages of accomplishing the harmonization with the EU’s conditions. Further, cross‑section analyses are made by in putting selected indicators; additionally, the authors compare the four countries’ achievements. The EU’s rigorous fiscal rules are being quietly bypassed, but more frequently by existing member states than the candidate states; this statement is founded on legal and economic arguments, with mathematical estimations. Consequently, the authors question the political courage and financial capacity of the examined countries to cope with the fiscal compact of the superior EU 28 members. The answers are supported with numerous analyses of EU Reports for each country, as well as tables and figures that compare the states’ results and economic achievements vs. EU fiscal consolidation rules. The EU 28 average is givenin addition as a comparison. The conclusion gives across analysis between the four countries and the EU 28 member states, with accompanying argumentation to the main statement about the legal and economic developments of the examined Balkan countries as well as a future prognosis.

W artykule poddano analizie cztery państwa bałkańskie (Albanię, Serbię, Macedonię i Czarnogórę), zdeterminowane by przystąpić do Unii Europejskiej. W szczególności jest on poświęcony analizie ich wysiłów służących spełnieniu politycznych, prawnych i gospodarczych warunków wejścia do UE. W związku z tym głównym punktem zainteresowania autorów było prawodawstwo dotyczące unijnego paktu fiskalnego. Od strony metodologicznej badania opierały się na ocenie dokumentów prawnych, regulujących kwestie podatkowe i monetarne. Dokonano oceny kolejnych etapów ich harmonizacji z regulacjami UE. Ponadto wykonano analizy przekrojowe przy wykorzystaniu określonych wskaźników. Dodatkowo autorzy porównali osiągnięcia tych czterech państw. Rygorystyczne reguły fiskalne UE były po cichu omijane, ale częściej przez państwa członkowskie niż państwa kandydujące. Stwierdzenie to opierało się na argumentach prawnych i ekonomicznych oraz oszacowaniach matematycznych. W związku z tym autorzy postawili pytania o polityczną odwagę i zdolność finansową badanych państw do radzenia sobie z paktem fiskalnym, jaki obowiązuje 28 państw członkowskich UE. Odpowiedzi na te pytania zostały poparte licznymi analizami, zawartymi w raportach UE dla poszczególnych państw, a także tabelami i danymi liczbowymi, które umożliwiają porównanie wyników państw i ich osiągnięć gospodarczych z wymogami UE dotyczącymi konsolidacji fiskalnej. Dodatkowo, jako punkt odniesienia, wykorzystano średnią dla UE–28. W konkluzji przedstawiono wyniki analizy krzyżowej między tymi czterema państwami a 28 państwami członkowskimi UE, wraz z towarzyszącą im argumentacją dotyczącą głównego stwierdzenia o postępach badanych państw bałkańskich w obszarze prawa i gospodarki, a także prognozą na przyszłość.