Struktura przestrzenna miejskiej wyspy ciepła w Łodzi

Abstract

Badanie przestrzennej struktury miejskiej wyspy ciepła na obszarze Łodzi prowadzono metodą patrolową przy użyciu czujników HMP-35 fIrmy Vaisala umieszczonych na pięciu samochodach. Serie pomiarowe wykonywano w dniach, kiedy warunki pogodowe stwarzały szanse intensywnego rozwoju wyspy ciepła. Stwierdzono występowanie 2 typów miejskiej wyspy ciepła - komórkowego i zgeneralizowanego. Pierwszy typ występuje w warunkach bezchmurnych i bezwietrznych nocy (prędkość wiatru na stacji zamiejskiej do 1-2 m/s). Zróżnicowanie termiczne osiąga wówczas największe rozmiary, a każda dzielnica, nawet peryferyjnie usytuowana względem centrum miasta, wyróżnia się jako odrębne ognisko ciepła. Obszary nie zabudowane,w tym parki śródmiejskie, są wówczas terenami chłodu. Drugi typ występuje przy wietrze zamiejskim w granicach 2-4 m/s i przyjmuje postać jednej, uogólnionej wyspy ciepła z centrum nieco przesuniętym względem środka miasta zgodnie z kierunkiem wiatru. Przy wietrze powyżej 4 m/s nocna wyspa ciepła w Łodzi jest bardzo słaba, praktycznie zanika.

The researches concerning urban heat island in Łódź have been conducted with use of HMP-35 sensors made by Vaisala, which were placed on 5 different cars. The measurements have been made only when the weather conditions have been considered to be appropriate for development of UHI. Two different types of UHI have been noticed - cellular and general. The cellular type is connected with cloudless and windless weather (wind speed on the outskirts 1-2 m/s). Temperature's differences are the most significant and UHI can be observed individually over each district. Green areas (especially parks) have lower temperature than build-up area. The general type is connected with wind's speed about 2-4 m/s on the outskirts and can be observed as a one global heat island all over the city but with the centre a little displaced according to the wind's direction. When it's blowing faster than 4 m/s UHI at night almost vanish.