Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorStępnik, Agnieszka
dc.date.accessioned2019-06-17T11:23:46Z
dc.date.available2019-06-17T11:23:46Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/28844
dc.description.abstractW rozprawie badam własności promieniste optycznie-cienkich, dwutemperaturowych przepływów akrecyjnych, które są szeroko rozważane jako wyjaśnienie obiektów z czarnymi dziurami o umiarkowanych i małych jasnościach. Uwzględniam przy tym efekty hadronowe, które były pomijane w większości wcześniejszych prac. Obliczam poziom emisji γ pochodzącej z produkcji i rozpadu pionów neutralnych, udokładniając wcześniejsze badania takiego efektu o uwzględnienie (1) relatywistycznego transferu fotonów, oraz (2) absorpcję fotonów γ w polu promieniowania przepływu. Moje wyniki wskazują, że centralne obszary przepływów o jasności bolometrycznej L ≲ 0.001 jasności Eddingtona (LEdd) są w większości przezroczyste dla fotonów o energiach <1 GeV, możliwe jest więc badanie efektów metryki czasoprzestrzeni. Jednocześnie ustaliłam jednak, że zależność od magnetyzacji plazmy oraz rozkładu energii protonów jest co najmniej tak samo silna jak zależność od spinu czarnej dziury. Dla L ≳ 0.001 LEdd, emisja γ z obszaru centralnego jest silnie absorbowana i obserwowalny strumień fotonów γ może uciec tylko jeżeli rozkład protonów zawiera silny składnik nietermiczny. Zbadałam również systematycznie zależność widma produkowanego przez termiczną komptonizację od magnetyzacji (β) i skuteczności grzania elektronów (δ) i stwierdziłam, że widma rentgenowskie produkowane w przepływach o małej β i małej δ lepiej zgadzają się z tymi obserwowanymi w układach z czarnymi dziurami o umiarkowanej jasności. Model z miękkimi fotonami produkowanymi przez termiczną emisję synchrotronową jest w przybliżeniu zgodny z układami podwójnymi zawierającymi czarne dziury przy L ≲ 0.001 LEdd, w szczególności ściśle odtwarza on korelację indeksu widmowego z jasnością, obserwowana w układach rozbłyskujących. Natomiast model taki przewiduje o wiele twardsze widma niż typowo obserwowane z aktywnych jąder galaktyk o małych jasnościach oraz przewiduje za wysoką temperaturę elektronów. Pokazuję, że model może zostać uzgodniony z danymi dla galaktyk aktywnych, jeżeli uwzględni się w nim nietermiczne promieniowanie synchrotronowe e± produkowanych przez rozpad pionów naładowanych.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.subjectaktywne jądra galaktykpl_PL
dc.subjectastronomia rentgenowskapl_PL
dc.titleProcesy hadronowe w dwutemperaturowych przepływach akrecyjnychpl_PL
dc.typePhD/Doctoral Dissertationpl_PL
dc.rights.holderAgnieszka Stępnikpl_PL
dc.page.number111pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanejpl_PL
dc.dissertation.directorNiedźwiecki, Andrzej
dc.dissertation.reviewerNikołajuk, Marek
dc.dissertation.reviewerRosińska, Dorota
dc.date.defence2019-06-19


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord