Z dziejów bowaryzmu we Francji

Staron, Anita

dc.contributor.author	Staron, Anita
dc.date.accessioned	2019-04-17T15:25:11Z
dc.date.available	2019-04-17T15:25:11Z
dc.date.issued	2018
dc.identifier.issn	1505-9057
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/11089/27838
dc.description.abstract	The first mention of the term “bovarism” appears shortly after the release of Flaubert’s novel, but the modern definition: “to perceive oneself differently than one is in reality”, was coined by the philosopher and critic Jules de Gaultier. He made bovarism the center of his concept of the modern man, or even of the modern society, and he dedicated 20 years of his life to its analysis. With time, he grew to understand that it was not only a pathology, but also the moving force of human actions. Many other researchers pursued the topic of bovarism after Gaultier, both in literature and in medicine spheres. Today the concept is still popular and used not exclusively in literature, but also in social and political meaning.	en_GB
dc.language.iso	pl	pl_PL
dc.publisher	Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego	pl_PL
dc.relation.ispartofseries	Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 3
dc.rights	This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 License.	pl_PL
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0	pl_PL
dc.subject	bovarism	en_GB
dc.subject	France	en_GB
dc.subject	Jules de Gaultier	en_GB
dc.subject	Gustave Flaubert	en_GB
dc.title	Z dziejów bowaryzmu we Francji	pl_PL
dc.title.alternative	The history of bovarism in France	en_GB
dc.type	Article	pl_PL
dc.page.number	27-42
dc.contributor.authorAffiliation	Uniwersytet Łódzki, Instytut Romanistyki, Zakład Literaturoznawstwa Romańskiego, ul. Pomorska 171/173, 90-236 Łódź
dc.identifier.eissn	2353-1908
dc.references	Azra Jean-Luc, Le Roman prémonitoire, „Revue japonaise Stella : Études de langue et littérature françaises”, Association d’études de langue et littérature françaises de l’Université de Kyushu, nr 21, grudzień 2002, s.1–30.
dc.references	Barbey d’Aurevilly Jules, Les OEuvres et les hommes, Les Romanciers, Amyot, Paryż 1865.
dc.references	Bergounioux Pierre, La littérature comme lutte à mort des consciences, „Œuvres & Critiques”, XXXIV, 1 (2009), s. 7–19.
dc.references	Bieniek Michał, „Pani Bovary”. Bowaryzm antytezą postawy twórczej, „dyskurs” 2006, s. 33–63, https://www.asp.wroc.pl/dyskurs/Dyskurs4/MichalBieniek.pdf [dostęp: 3.08.2017].
dc.references	Billot Antoine, Monsieur Bovary, Gallimard, 2006.
dc.references	Buvik Per, Le principe bovaryque, w: Gautier Jules de, Le Bovarysme, essai sur le pouvoir d’imaginer, Presses de l’Université Paris-Sorbonne, 2006, s. 169–326.
dc.references	Carluccio Daniele, De V à W : Georges Perec et le deuil de l’achèvement, „Voix plurielles” 11.2 (2014), s. 32–41.
dc.references	Chardin Philippe, Mal du siècle et mal du lieu : bovarysme et romantisme mêlés dans les deux grands romans modernes de Flaubert, w: Flaubert [En ligne], Style/Poétique/Histoire littéraire, http://flaubert.revues.org/913 [dostęp: 17.08.2017].
dc.references	Dash Michael, Ni français, ni sénégalais : identité haïtienne et bovarysme, w: Fabula-LhT, nr 9, „Après le bovarysme”, marzec 2012, http://www.fabula.org/lht/9/dash.html [dostęp: 13.07.2017].
dc.references	David, Jérôme, Le premier degré de la littérature, w: Fabula-LhT, nr 9, „Après le bovarysme”, marzec 2012, http://www.fabula.org/lht/9/david.html [dostęp: 31.08.2017].
dc.references	Decout Maxime, Georges Perec : grandeur et misère d’une signification abymée, „Études littéraires” 431 (2012), s. 157–171.
dc.references	Decout Maxime, Hélène Cixous, „Itinéraires”, 2013, z. 1, s. 121–137, http://itineraires.revues.org/848 [dostęp 16.07.2017].
dc.references	Dumasy Lise, La Querelle du roman-feuilleton. Littérature, presse, politique : un debat précurseur (1836–1848), ELLUG, 2000.
dc.references	Féval Paul, Madame Bovaret, Pierre Douville, Paryż 1909.
dc.references	Flaubert Gustave, Pani Bovary, przekład i komentarze R. Engelking, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2014.
dc.references	Flaubert Gustave, Szkoła uczuć, przekład, wstęp i komentarze Ryszard Engelking, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2016.
dc.references	Fouillet Aurélien, L’Esprit du jeu dans les sociétés postmodernes. Anomies et socialités : Bovarysme, mémoire et aventure, Université René Descartes – Paris V, 2012, http://www.theses.fr/2012PA05H028/document [dostęp: 3.08.2017].
dc.references	Gautier Jules de, Le Bovarysme, essai sur le pouvoir d’imaginer, Presses de l’Université Paris-Sorbonne, 2006.
dc.references	Gaultier Jules de, Le Bovarysme. La psychologie dans l’oeuvre de Flaubert, Librairie Léopold Cerf, Paryż 1892.
dc.references	Gautier Jule de, Le Bovarysme, la psychologie dans l’oeuvre de Flaubert, opr. Didier Philippot i Per Buvik, Sandre, Paryż 2007.
dc.references	Gaultier Jules de, Le Bovarysme, Mercure de France, Paryż [1902], 1913.
dc.references	Gaultier Jules de, Le Génie de Flaubert, Mercure de France, Paryż 1913.
dc.references	Génil-Perrin, Georges, Les Paranoïaques, Maloine, 1926.
dc.references	Gennep Arnold van, De quelques cas de bovarysme collectif, „Mercure de France”, nr 262, 16 V 1908, s. 228–242.
dc.references	Gourmont Remy de, Un nouveau philosophe : Jules de Gaultier, w: Promenades littéraires, 1ère série, Mercure de France, Paryż [1904] 1929, s. 79–88.
dc.references	Grasset Joseph, Demi-fous et demi-responsables, Alcan, 1907, https://fr.wikipedia.org/wiki/Bovarysme [dostęp: 30.08.2017].
dc.references	Jayot Delphine, Destin du bovarysme et effets de lecture, w: Madame Bovary, le bovarysme et la littérature de langue anglaise, red. Nicole Terrien i Yvan Leclerc, Publications de l’Université de Rouen 2004, s. 15–24.
dc.references	Jayot Delphine, Le Bovarysme. Histoire et interprétation d’une pathologie littéraire à l’âge moderne, Université Paris VIII–Vincennes-Saint-Denis, 2007, http://flaubert.revues.org/411/ [dostęp: 28.08.2017].
dc.references	Lacan Jacques, De la psychose paranoïaque dans les rapports avec la personnalité [1932], Éditions du Seuil, Paryż 1980.
dc.references	Lattre Alain de, La Bêtise d’Emma Bovary, Corti, Paryż 1980.
dc.references	Leclerc Yvan, Flaubert contemporain : bilan et perspectives, „Romantisme”, 2007/1 nr 135, s. 75–86, http://www.cairn.info/revue-romantisme-2007-1-page-75.htm [dostęp: 15.07.2017]
dc.references	Leclerc Yvan, « Madame Bovary, c’est moi », formule apocryphe, http://flaubert.univrouen.fr/ressources/mb_cestmoi.php [dostęp: 14.08.2017].
dc.references	Lévy-Valensi Joseph, Bovarysme et constitution mentale, „Journal de psychologie normale et pathologique”, XXVII, Alcan, 1930, s. 289–299.
dc.references	Lewi Georges, Bovary21, François Bourin, 2013.
dc.references	Lewi Georges, Les Nouveaux Bovary, Génération Facebook, L’illusion de vivre autrement, Pearson, 2012.
dc.references	Maurras Charles, D’Emma Bovary au Grand Tout, „La Gazette de France”, 24 sierpnia 1902.
dc.references	Merlet Gustave, Le roman physiologique. „Madame Bovary”, par M. Gustave Flaubert, w: Gustave Flaubert, red. Didier Philippot, Presses de l’Université Paris–Sorbonne, 2006, s. 175–192.
dc.references	Millet Anne-Marie, Étude critique du concept de bovarysme dans le champ psychiatrique, 1978.
dc.references	Montalbetti Christine, La Fiction, GF-Flammarion, 2001.
dc.references	Neefs Jacques, Modernités de Bouvard et Pécuchet, Borges, Queneau, w: Écrivains contemporains lecteurs de Flaubert, red. Anne Herschberg Pierrot, OEuvres et Critiques, XXXIV, 1, Tübingen, 2009, s. 21–31.
dc.references	Palante Georges, La philosophie du bovarysme. Jules Gaultier, Mercure de France, Paryż 1912.
dc.references	Pennac Daniel, Comme un roman, Gallimard, Paryż 1992.
dc.references	Perec Georges, Les Choses, Éditions Juillard, Paryż 1965.
dc.references	Perec Georges, Pouvoirs et limites du romancier français contemporain, w: Entretiens et Conférences, red. Dominique Bertelli i Mireille Ribière, Joseph K., Nantes 2003, s. 76–88.
dc.references	Price-Mars Jean, Ainsi parla l’Oncle. Essais d’ethnographie, Parapsychology Foundation Inc., [1928], Nouvelle édition, 1954, New York. Édition numérique réalisée le 8 février 2009 à Chicoutimi, Ville de Saguenay, province de Québec, Canada, http://classiques.uqac.ca/classiques/price_mars_jean/ainsi_parla_oncle/ainsi_parla_oncle.pdf [dostęp: 30.08.2017].
dc.references	Rachilde, recenzja Madame Bovaret Paula Févala w „Mercure de France”, nr 292, 16 sierpnia 1909, s. 698.
dc.references	Sagnes Guy, L’Ennui dans la littérature française de Flaubert à Laforgue (1848–1884), Armand Colin, Paryż 1969.
dc.references	Thibaudet Albert, Gustave Flaubert, Gallimard, Paryż 1935, https://fr.wikisource.org/wiki/Gustave_Flaubert_(Thibaudet) [dostęp 29.07.2017].
dc.contributor.authorEmail	anita.staron@uni.lodz.pl
dc.identifier.doi	10.18778/1505-9057.49.02
dc.relation.volume	49	pl_PL

Pliki tej pozycji

Nazwa:: 3_2_27-42_Staron A..pdf
Rozmiar:: 350.5KB
Format:: PDF

Oglądaj/Otwórz

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica T. 49 (2018) nr 3 [16]

Pokaż uproszczony rekord

This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 License.

Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 License.