Opieka hospicyjna w Łodzi i województwie łódzkim - aspekty społeczne i etyczne

Abstract

Rozwój opieki paliatywno-hospicyjnej to odpowiedź na wyzwanie, jakie stworzyło globalne obciążenie chorobami nowotworowymi. Dynamicznie rozwijający się w naszym kraju od 1990 roku ruch hospicyjny spowodował, iż Polska znajduje się na piątym miejscu w Europie pod względem liczby ośrodków paliatywno-hospicyjnych. Opieka nad osobami terminalnie chorymi i umierającymi wpisuje się w model opiekuńczy medycyny. Wiodący priorytet stanowi tutaj nie tylko opieka nad pacjentem w zdrowiu i chorobie, ale także w umieraniu i śmierci. Praca ukazuje aspekty społeczne i etyczno moralne opieki paliatywno-hospicyjnej. Rodzaj pomocy niesionej przez hospicja (zarówno domowe jak i stacjonarne) napo- tyka na wiele trudności, które hamują powstawanie nowych placówek i podwyższanie jakości oferowanych usług. Tymczasem, jak pokazują zaprezentowane w pracy badania, hospicjum domowe niesie dużą satysfakcję zarówno samym chorym, jak i ich rodzinom na co dzień borykającym się z trudem opieki. Jednak wielu terminalnie chorych jest z różnych przyczyn pozbawionych możliwości przebywania w swoim domu i korzystania z pomocy zespołu domowej opieki hospicyjnej. Praca podkreśla, iż w Łodzi i województwie najgłówniejszym problemem zarówno społecznym jak i etycznym dotyczącym opieki nad umierającymi jest niedostateczna ilość miejsc stacjonarnych związanych z opieką paliatywno- hospicyjną.