| dc.contributor.author | Ogińska-Bulik, Nina | |
| dc.date.accessioned | 2018-05-18T13:59:15Z | |
| dc.date.available | 2018-05-18T13:59:15Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.identifier.issn | 1427-969x | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/24846 | |
| dc.description.abstract | Emergency service workers are exposed to experience traumatic events related to the nature of their work. The study aimed to identify the role of ruminations in occurrence of posttraumatic positive changes. The research was conducted in a group of 120 medical rescue workers, of whom 85 (55 men and 30 women) confirmed that they experienced at least one traumatic event in the context of their work in the last 5 years. The age of the participants ranged from 25 to 61 years (M = 38.07; SD = 9.61). Polish versions of standardized tools were used: the Posttraumatic Growth Inventory – PTGI and the Event Related Rumination Inventory – ERRI. The participants revealed a low level of posttraumatic growth and low intensity of ruminations, both intrusive and deliberate ones. Among the two types of the analyzed ruminations only deliberate ones proved to be a predictor of posttraumatic growth and all its factors. Deliberate ruminations play an essential role in the occurrence of positive outcomes of an experienced trauma. | en_GB |
| dc.description.abstract | Przedstawiciele służb ratowniczych narażeni są na doświadczanie zdarzeń o charakterze traumatycznym w związku z wykonywaną pracą. Celem badań było ustalenie roli ruminacji w występowaniu pozytywnych zmian potraumatycznych. Badaniami objęto 120 ratowników medycznych, spośród których 85 (55 mężczyzn i 30 kobiet) potwierdziło wystąpienie w ostatnich 5 latach przynajmniej jednego zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych mieścił się w granicach 25–61 lat (M = 38,07, SD = 9,61). W badaniach wykorzystano polskie wersje standaryzowanych narzędzi, tj. Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu. Badani ratownicy medyczni ujawnili niski poziom potraumatycznego wzrostu oraz niskie nasilenie ruminacji, tak natrętnych, jak i refleksyjnych. Spośród dwóch analizowanych rodzajów ruminacji jedynie refleksyjne okazały się predyktorami potraumatycznego wzrostu i wszystkich jego czynników. Ruminacje refleksyjne pełnią istotną – choć słabą – rolę w występowaniu pozytywnych następstw doświadczonej traumy. | pl_PL |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
| dc.relation.ispartofseries | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica;21 | |
| dc.subject | traumatic events | en_GB |
| dc.subject | posttraumatic growth | en_GB |
| dc.subject | ruminations | en_GB |
| dc.subject | medical rescue workers | en_GB |
| dc.subject | zdarzenia traumatyczne | pl_PL |
| dc.subject | potraumatyczny wzrost | pl_PL |
| dc.subject | ruminacje | pl_PL |
| dc.subject | ratownicy medyczni | pl_PL |
| dc.title | Ruminacje a potraumatyczny wzrost u ratowników medycznych | pl_PL |
| dc.title.alternative | Ruminations and Posttraumatic Growth among Medical Rescue Workers | en_GB |
| dc.type | Article | pl_PL |
| dc.rights.holder | © Copyright by Authors, Łódź 2017; © Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2017 | pl_PL |
| dc.page.number | 5-18 | |
| dc.contributor.authorAffiliation | Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk o Wychowaniu, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Zdrowia, 91-433 Łódź, ul. Smugowa 10/12 | |
| dc.identifier.eissn | 2353-4842 | |
| dc.references | Andersen H. S., Christensen A. K., Peterson G. O. (2007). Posttraumatic stress reaction amongst rescue workers after a major rail accident. Anxiety Research, 4 (3), 245–251 | pl_PL |
| dc.references | APA (1994). Diagnostic and statistical manual of mental disorders – Fourth edition – DSM-IV. Washington, DC | pl_PL |
| dc.references | APA (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Fifth edition – DSM-5, http://dx.doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596 | pl_PL |
| dc.references | Calhoun L. G., Tedeschi R. G. (1998). Posttraumatic growth: Future directions. W: R. G. Tedeschi, C. L. Park, L. G. Calhoun (eds.), Posttraumatic growth: Positive changes in the aftermathof crisis (s. 215–238). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates | pl_PL |
| dc.references | Calhoun L. G., Tedeschi R. G. (2006). The foundations of posttraumatic growth: An expanded framework. W: L. G. Calhoun, R. G. Tedeschi (eds.), Handbook of posttraumatic growth (s. 1–23). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates | pl_PL |
| dc.references | Calhoun L. G., Cann A., Tedeschi R. G. (2010). The posttraumatic growth model: Sociocultural considerations. W: T. Weiss, R. Berger (eds.), Posttraumatic growth and culturally competentpractice: Lessons learned from around the globe (s. 1–14). New Jersey: John Wiley Sons | pl_PL |
| dc.references | Cann A., Calhoun L. G., Tedeschi R. G., Triplett K. N., Vishnevsky T., Lindstrom C. M. (2011). Assessing posttraumatic cognitive processes: The Event Related Rumination Inventory. Anxiety, Stress and Coping, 24 (2), 137–156 | pl_PL |
| dc.references | Clohessy S., Ehlers A. (1990). PTSD symptoms, response to intrusive memories and coping in ambulance service workers. British Journal of Clinical Psychology, 38, 251–265 | pl_PL |
| dc.references | Dudek B. (2003). Zaburzenie po stresie traumatycznym. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne | pl_PL |
| dc.references | Ehlers A., Clark D. M. (2000). A cognitive model of posttraumatic stress disorder. Behaviour Research and Therapy, 38 (4), 319–345 | pl_PL |
| dc.references | Ehring T., Ehlers A. (2014). Does rumination mediate the relationship between emotion regulation ability and posttraumatic stress disorder? Psychotraumatology, 26 (5), doi.org/10.3402/ejpt.v.523547 | pl_PL |
| dc.references | Foa E. B., Chrestman K. R., Gilboa-Schechtman E. (2014). Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Emocjonalne przetwarzanie traumatycznych doświadczeń. Gdańsk: GdańskieWydawnictwo Psychologiczne | pl_PL |
| dc.references | Gray L. (2008). Emergency service providers’ organizational climate and its role in the development of traumatic stress and posttraumatic growth. Doctoral dissertation, pozyskano z ProQuestDissertations and Theses Database (AAT 47114), http://www.proquest.com/products-services/pqdtglobal.html | pl_PL |
| dc.references | Jonsson A., Segesten K., Mattsson B. (2003). Post-traumatic stress among Swedish ambulance personnel. Emergency Medical Journal, 20 (1), 79–84 | pl_PL |
| dc.references | Kirby R., Shakespeare-Finch J., Palk G. (2011). Adaptive and maladaptive coping strategies predict posttrauma outcomes in ambulance personnel. Traumatology, 17 (4), 25–34 | pl_PL |
| dc.references | Koniarek J. (1997). Występowanie zaburzeń po stresie urazowym wśród pracowników Pogotowia Ratunkowego w Łodzi (raport z badań). Łódź: Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy im.prof. J. Nofera | pl_PL |
| dc.references | Lis-Turlejska M. (2009). Zdarzenia traumatyczne – sposoby definiowania, pomiar i rozpowszechnienie. W: J. Strelau, B. Zawadzki, M. Kaczmarek (red.), Konsekwencje psychiczne traumy.Uwarunkowania i terapia (s. 15–33). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR | pl_PL |
| dc.references | Melersky J. (2008). Trauma, coping, and functioning in a sample of rescue workers 34 to 39 months after September 11th. Doctoral dissertations, pozyskano z ProQuest Dissertations and ThesesDatabase (AAT 3283333), http://www.proquest.com/products-services/pqdtglobal.html | pl_PL |
| dc.references | Nolen-Hoeksema S. (2000). The role of rumination in depressive disorders and mixed depressive / anxiety symptoms. Journal of Abnormal Psychology, 109 (3), 504–511 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N. (2015). Dwa oblicza traumy – negatywne i pozytywne skutki zdarzeń traumatycznych u pracowników służb ratowniczych. Warszawa: Wydawnictwo Difin | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N. (2016a). Negatywne i pozytywne następstwa doświadczonej traumy – rola ruminacji. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 16 (3), 182–187 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N. (2016b). Rola ruminacji w występowaniu pozytywnych zmian potraumatycznych u osób zmagających się z chorobami nowotworowymi. Psychoonkologia, 20 (1), 1–8. doi: 10.5114/pson.2015.55305 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N. (2016c). Ruminacje a skutki traumy u kobiet doświadczających przemocy w rodzinie/Ruminations and effects of trauma in women experiencing domestic violence. Roczniki Psychologiczne, 19 (4), 627–658 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N. (2016d). Ruminacje a negatywne i pozytywne skutki traumy u zakażonych HIV. Psychiatria, 13 (1), 8–16 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N., Ciechomska M. (2016). Posttraumatic growth of parents struggling with cancer disease of their child – the role of rumination/Wzrost po traumie u rodziców zmagających się z chorobą nowotworową dziecka – rola ruminacji. Postępy Psychiatrii i Neurologii, 25 (2), 99–110, http://dx.doi.org/10.1016/j.pin.2016.05.002 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N., Juczyński Z. (2010). Rozwój potraumatyczny – charakterystyka i pomiar. Psychiatria, 7 (4), 129–142 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska N., Juczyński Z. (2015). Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu – polska adaptacja the Event Related Rumination Inventory. Przegląd Psychologiczny, 58 (3), 383–400 | pl_PL |
| dc.references | Ogińska-Bulik N., Juczyński Z. (2016). Ruminacje a negatywne i pozytywne następstwa doświadczonych zdarzeń traumatycznych u ratowników medycznych. Medycyna Pracy, 67 (2), 201–211 | pl_PL |
| dc.references | Regehr C., Goldberg G., Hughes J. (2002). Exposure to human tragedy, empathy and trauma in ambulance paramedics. American Journal of Orthopsychiatry, 72 (4), 505–513 | pl_PL |
| dc.references | Salsman J. M., Segerstrom S. C., Brechting E. H., Carlson C. R., Andrykowski M. A. (2009). Posttraumatic growth and posttraumatic stress disorder symptomatology among colocteral cancer survivors: A 3 month longitudinal examination of cognitive processing. Psychooncology, 18, 30–41 | pl_PL |
| dc.references | Steuden S., Janowski K. (2016). Trauma – kontrowersje wokół pojęcia, diagnoza, następstwa, implikacje praktyczne. Roczniki Psychologiczne, XIX (3), 549–565 | pl_PL |
| dc.references | Su Y. J., Chen S. H. (2015). Emerging posttraumatic growth: A prospective study with pre- and posttrauma psychological predictors. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, andPolicy, 7 (2), 103–111, http://dx.doi.org/10.1037/tra0000008 | pl_PL |
| dc.references | Tedeschi R. G., Calhoun, L. G. (1996). The Post-Traumatic Growth Inventory: Measuring the positive legacy of trauma. Journal of Traumatic Stress, 9 (3), 455–471 | pl_PL |
| dc.references | Tedeschi R. G., Calhoun L. G. (2004). Posttraumatic growth: Conceptual foundations and empirical evidence. Psychological Inquiry, 15, 1–8 | pl_PL |
| dc.references | Taku K., Calhoun L. G., Cann A., Tedeschi R. G. (2008). The role of rumination in the coexistence of distress and posttraumatic growth among bereaved Japanese university students. Death Studies, 32, 428–444 | pl_PL |
| dc.references | Watkins E. (2004). Adaptive and maladaptive ruminative self-focus during emotional processing. Behaviour Research and Therapy, 42 (9), 1037–1052 | pl_PL |
| dc.contributor.authorEmail | noginska@uni.lodz.pl | |
| dc.identifier.doi | 10.18778/1427-969X.21.01 | |
