The comparison of Polish and Norwegian policy and research on work-life balance – current state of knowledge and future perspectives. Narrative review

Abstract

The sense of work-life balance has an undoubted impact not only on employees’ quality of life and work performance, but also on the functioning of companies. Therefore, efforts to maintain work-life balance are beneficial to workers, employers, authorities and researchers. Poland and Norway are the examples of European countries with different work-life balance policies both on legal and organizational levels. This paper aims to compare legal solutions in two economically different countries and review current research on work-life balance issues therein. Norway is a much richer country, disposing of higher possibilities in supporting citizens. The state, however, guarantees similar solutions in Poland, except for parental leaves system. Polish researchers, unlike Norwegian ones, focus more on the use and the availability of different benefits. Norwegian studies, in turn, show psychological determinants and effects of work-life (im)balance. The authors of this paper also give some suggestions for future research that could help shaping proper family-friendly policies, both in Poland and Norway.

Poczucie równowagi między pracą a życiem prywatnym wpływa nie tylko na jakość życia pracowników i ich wydajność, ale również na funkcjonowanie całej firmy. Dlatego też podejmowanie działań zmierzających do zachowania równowagi przynosi korzyści pracownikom, pracodawcom, władzom państwowym, a także badaczom. Polska i Norwegia stanowią przykłady dwóch europejskich krajów o odmiennej polityce społecznej w zakresie wspierania równowagi praca–dom, zarówno na poziomie prawnym, jak i organizacyjnym. Celem niniejszego artykułu jest: a) porównanie rozwiązań prawnych w dwóch państwach różniących się poziomem ekonomicznym oraz b) przegląd aktualnych badań nad równowagą praca–dom w tychże krajach. Norwegia jest krajem o wiele bogatszym, stwarzającym większe możliwości, jeśli chodzi o oferowane wsparcie dla obywateli. Jednakże norweskie rozwiązania prawne są podobne do tych, które obowiązują w Polsce, z wyjątkiem systemu urlopów rodzicielskich. Polscy badacze, w przeciwieństwie do norweskich, w swoich badaniach skupiają się przede wszystkim na wykorzystywaniu i dostępności poszczególnych rozwiązań. Z kolei badania norweskie prezentują psychologiczne wyznaczniki i skutki równowagi praca–dom (bądź jej braku). Autorzy artykułu podają również pewne wskazówki co do dalszych badań, które mogłyby się przyczynić do kształtowania prawidłowej polityki prospołecznej, zarówno w Polsce, jak i w Norwegii.