Umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego w Polsce

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie kategorii umiędzynarodowienia procesu kształcenia w skali globu jako rodzaj specyficznego megatrendu. Analizie poddana została skala internacjonalizacji we współczesnym szkolnictwie wyższym w kontekście przede wszystkim polskich doświadczeń. Szczególną uwagę Autor poświęca kierunkom politologicznym oraz wielopoziomowo podejmowanym działaniom adaptacyjnym w Polsce do umiędzynarodowienia. Autor zauważa, że trwałą tendencją rozwoju szkolnictwa wyższego jest proces jego umiędzynarodowienia. Jest on swoistym megatrendem, zmieniającym szkolnictwo, wymuszającym procesy adaptacyjne. Proces ten w specyficznej postaci i w warunkach syndromu „spóźnionego przybysza” dotyka także uczelnie w Polsce, zmieniając je.

The aim of this article is to present the category of internationalization of the global education process as a specific megatrend. The analysis examined a scale of internationalization in contemporary higher education in the context of Polish experience. Particular attention is paid to the direction of political science and the adaptation activities taken on many levels in Poland leading to the megatrend of internationalization. The author notes that the stable trend in the development of higher education is the process of its internationalization. It is a kind of megatrend that transforms education and imposes adaptation. This process in its specific form and under the conditions of „the late newcomer’’ syndrome affects the universities in Poland and changes them.